Dit liedje schoot me te binnen toen ik vroeg in de ochtend in onze tuin stond.


Als liefde zoveel jaar kan duren....
dan moet het echt wel liefde zijn.......
ondanks de vele kille uren...
de domme fouten en de pijn...

heel deze kamer om ons heen
waar ons bed steeds heeft gestaan
draagt sporen van een fel verleden
die wilde hartstocht lijkt nu heen
die zoete razernij vergaan
de wapens waar we toen mee streden

Ik hou van jou...
met heel mijn hart en ziel hou ik van jou,,
langs zon en maan tot aan het ochtendblauw..
ik hou nog steeds van jou

jij kent nu al mijn slimme streken
ik ken al lang jou heksenspel
ik hoef niet meer om jou te smeken
jij kent mijn zwakke plaatsen wel

soms liet ik jou te lang alleen,
misschien is wat jij deed verkeerd
maar ik had ook weleens vriendinnen...
we waren jong en niet van steen
en zo hebben we dan toch geleerd
je kunt altijd opnieuw beginnen

ik hou van jou..

Herman van Veen