Deze foto heeft voor mij een andere (een figuurlijke) betekenis dan de titel zou vermoeden!
Lees hieronder mijn persoonlijk verhaal.

De ‘buitenwereld’ is in de ban van Corona, het is juli 2020 als het hoogseizoen aanbreekt. En mijn ‘wereld’ ziet er ineens ook anders uit, als ik met burn-out klachten thuis kom te zitten..

Weken verstrijken als me opeens, in december, een bericht opvalt in een Instagram story. Iets met fotowandelen in de omgeving van Arnhem. Op dat moment ontbreekt het me nog aan voldoende energie, maar mijn verlangen om naar buiten te gaan is groter dan de angst of ik het wel zal redden: met ander enthousiastelingen wandelen en fotograferen over de Veluwe, tijdens een wandeling van +/- drie uur. Achteraf moet ik bekennen dat deze wandeling net iets te hoog gegrepen was, maar het gaf me wel heel veel voldoening. En het smaakte naar meer.

Het leuke van deze wandelingen is dat iedereen die graag wandelt en fotografeert mee kan lopen. Met een spiegelreflex, een systeem camera of een gsm, het maakt allemaal niet. Heerlijk van de natuur genieten en de lol en gezelligheid onder elkaar staan voorop. Voor mij werd dit een vast onderdeel in mijn agenda. Corona en de herstelfase duwden me de natuur in.

Nu bijna een jaar later, besef ik dat die eerste wandeling mij op de een of andere manier een duwtje heeft gegeven en heeft geholpen op deze persoonlijke reis. Het wandelen en fotograferen heb ik (weer) omarmt. Mijn blik naar binnen en naar buiten is veranderd: ik màg ervan genieten, ik màg er de tijd voor nemen.

Er breekt een nieuwe fase in mijn leven aan, waarin de natuur symbool staat voor ontspanning, bewegen, beleven en (samen) genieten. Tja ik ben erg dankbaar voor deze periode in mijn leven. Het heeft me absoluut (weer) dichterbij mezelf gebracht.

Nu wil ik anderen, met mijn reizen en reisfoto’s, inspireren en verbinden met de natuur, met bijzondere locaties, vooral in Europa, en misschien ook wel (meer) met zichzelf ...