Station Arnhem is af en het is een bijzonder station geworden, met de aankomst- en vertrekhal als stralend middelpunt.
Haast on-Nederlands zou je kunnen zeggen, door zijn vloeiende vormen.
Een kunststukje van architect Ben van Berkel dat internationaal interesse wekt.

De hal oogt als een overweldigende draaikolk van verdiepingen die in een vloeiende beweging op elkaar aansluiten. In het oog van de draaikolk bevindt zich een enkele pilaar, die zich vanuit de vloer opricht, openvouwt en overgaat in het dak. Als een ballerina die een pirouette maakt: licht, vloeiend en sprankelend.
Weer eens een mooi stukje architectuur uit eigen land !