Voor de kerk van Johannes de Doper zit deze dame op een bankje. Ze is maar een doodgewone vrouw en is verbaasd dat ik een portret van haar wil maken. Ik ga naast haar zitten en laat haar wat foto's zien van mijn familie en het land waar ik vandaan kom. Ze gebaart dat ze zelf ook twee kinderen heeft en een aantal kleinkinderen.
Ik begrijp dat het leven goed is in Gagaoezië, de autonome regio In Moldavië. Ze heeft het uiteenvallen van de Sovjet-Unie meegemaakt in 1994, waarbij Gagaoezië verregaande autonomie kreeg. Gelukkig was hier geen oorlog voor nodig, zoals die om Transnistrië, dat zichzelf onafhankelijk verklaarde.
En dan is het tijd voor de foto. Alina glimlacht vriendelijk.