Eén van de leukste manier om in de bergen te overnachten is in berghutten. Deze liggen vaak op de mooiste plekken en bieden dan ook de mogelijkheid om 's morgens wakker te worden met een zonsopgang op een geweldige plek en/of prachtige zonsondergang te beleven...als de weersomstandigheden mee willen werken uiteraard. Eerlijk is eerlijk....slapen op een zaal met één of meerdere onbekende snurkers staat ook niet bovenaan mijn wensenlijstje, maar de sfeer die in dit soort hutten hangt en de geweldige plekken waar de hutten liggen maakt veel goed. Je eet vaak wat de pot schaft en de hutten hangen vol met oude foto's van klimmers van het eerste uur en de bouwers van de hut. Vaak liggen ze zo afgelegen, dat het al een hele prestatie op zich is om een solide en veilig onderkomen te bouwen. In oktober waren wij op vakantie in de Dolomieten en toen waren alle berghutten (op één na) al gesloten.... De meeste rifugio's sluiten eind september of in de eerste week van oktober hun deuren. Desondanks neem ik jullie de komende tijd toch af en toe mee op huttentocht..... simpelweg om te laten zien hoe prachtig ze liggen. Dit is Refugio Pian di Cengia, gelegen nabij het Tre Cime di Lavaredo-massief (zie foto die ik gisteren heb geplaatst). Helaas was ook deze hut gesloten. Daar staat tegenover dat je in oktober de bergen praktisch voor jezelf hebt, en dat vond ik wel echt een verademing.