Na een nachtje op de camping van Vik i Myrdal besluiten we om de omgeving te verkennen. We raken in gesprek met een andere campinggast en die adviseert ons om weg F214 te rijden. Zo gezegd zo gedaan. We rijden even terug over de ringweg in oostelijke richting en zien daar al snel de afslag voor de weg naar Pakgil (uitgesproken als Thakgil).
De eerste paar honderd meter zijn verhard. Daarna wordt het anders.
Er liggen steeds meer stenen op de weg, waaronder een heleboel flinke keien. De snelheid neemt af. Maar dat is geen probleem, want op deze manier kunnen we genieten van het schitterende landschap. Een glooiend landschap met overal watervallen. Geen "ruige" watervallen, maar lieflijk ruisende watervallen die over gladde plateaus, bijna geluidloos, langzaam de diepte in schuiven.
De eerste rivierdoorsteek wachten we even op een tegenligger en zien dat het goed om te doen is. Maar bij de tweede doorsteek, die we zelf niet goed kunnen overzien, wachten we een hele tijd, maar er komt geen auto opdagen die het "voordoet" voor ons. Om geen risico te nemen keren we om. Maar wat hadden we op deze weg nog graag verder door gereden!!!
Op de terugweg blijkt dat we enkele uitzichtpunten gemist hebben. We kijken hier van een grote hoogte neer op een zeer breed uitwaaierende rivier, omgeven door knalgroene bemoste bergwanden.

Om enig inzicht te krijgen in de verhoudingen heb ik bewust de camper ook meegenomen op de foto.

Tip: Als je op de Ringweg nr. 1 in het zuiden van IJsland rijdt vergeet dan zeker niet om de zijwegen, vaak F-wegen (dus four wheel drive), in te slaan. Je zult verrast worden!