Het was een beetje een mistroostige dag, dus er op uit met de auto was het devies. Naar Bolungarvik en verder de berg op. Het was nat en het was een gravel weg. Steeds hoger klommen we, de mist werd dichter en de sneeuw en ijswanden naast de weg werden hoger. Uiteindelijk zagen we niet meer waar we heen reden, alleen maar mist en sneeuw naast de weg. Ho, hu, stop, tot hier en niet verder zei dat stemmetje in mijn hoofd. Op de smalle weg steken en keren en na wat dalen was dit het uitzicht, imposant.