Silence of the whales...
Noordland Oost
IJsland
TravelGoom
Silence of the whales...
'Ongelooflijk stom wijf, doe nou GVD normaal'.
'Donder op, ik ben je zo spuugzat lul!'
Hallo, ik ben in Husavik.
De whalewatch-hotspot van IJsland en normaal in alle idylle gelegen aan een baai waar het hele jaar door Minke-whales zwemmen.
Husavik heeft een kleine boulevard met enkele gezellige terrassen vanwaar het uitzicht over de visserhaven en besneeuwde bergtoppen achter de baai geweldig is.
Aan die boulevard is het nu even iets minder gezellig.
'Blijf hier trut!
'Hou je bek'
'GVD ik zeg je dat je hier moet blijven'.
'Rot op!'
Walvissen kijken is populair in noord-IJsland.
De voormalige harpoonjager die is omgebouwd tot toeristenboot is vol.
Met een verontschuldigende frons vertelt de dame bij het loket dat de eerstvolgende whalewatch-tour over drie uur begint.
Ik werk haar schuldgevoel weg als ik een kaartje koop en aangeef dat ik me wel zal vermaken in Husavik al is het dorp zo klein dat je het in een half uurtje hebt rondgelopen.
'Wil je nou met die boot of niet?'
'Nee!'
'Wil je GVD in je eentje door IJsland dan?'
...stilte...
'Goed ik ga nu een kaartje halen, je zoekt het maar uit'.
Ik laat het beroemde penismuseum links liggen.
Husavik is trots op de verzameling penissen van vele diersoorten, inclusief de onze, die men hier heeft uitgesteld.
In menig IJslands testament staat dat er bepaalde lichaamsdelen beschikbaar mogen worden gesteld aan het museum.
De nagemaakte walvispenis voor het museum trekt mijn aandacht.
Het zou een indrukwekkend vijfpersoons bankje kunnen zijn voor mijn achtertuin.
Ik verken het dorp met de kleurrijke golfplaten huizen en keer na een uurtje terug op de boulevard.
Nog ruim twee uur voor de boot vertrekt.
Hoe ga ik mij vermaken?
Dat antwoord is snel gevonden...
'Trut, ga je nou mee of niet?'
'Laat me met rust, zeikerd!'
Landgenoten!
Ik schat ze dik in de zestig gezien de grijze gloed en hun licht antieke motoriek.
De vitaliteit blijkt nog in orde gezien de luidkeelse conversaties die de komende anderhalf uur over de ooit zo rustige boulevard van Husavik galmen.
Ik schaam me niet snel voor anderen maar deze twee oude Hollanders maken er een ongekend genante wanvertoning van.
Ze zijn volledig ingenomen door hun wederzijdse afkeer en hebben geen oog voor hun omgeving.
Zelfs niet als passanten en potentieele mede-whalewatchers dicht langs hen lopen en verbaasd omkijken.
Ik weet niet wie van de mensen hen kan verstaan.
Ik in ieder geval wel en ik kan u vertellen dat ik de hier getoonde conversaties flink gecensureerd heb.
Anderhalf uur lang worden gespannen pauzes afgewisseld met explosieve scheldkanonnades waarbij het tweetal zelden onder de 80 decibel blijft.
Ik twijfel of ik moet ingrijpen en zie om me heen dat ik niet de enige met twijfel ben.
Maar ja, het duurt nog even voordat de volgende boot gaat en een beetje vermaak is ook wel prettig.
De twee 'sirenioren', want zo klinkt het, staan afwisselend op drie meter en op honderd meter van elkaar.
Als twee stieren die elke moment met de koppen tegen elkaar zullen knallen maar na een paar keer stevig snuiven omkeren en de ruimte zoeken.
Na een uurtje neemt het volume en zelfs de frequentie af.
Ik besluit een van de trappen onder de boulevard af te dalen en een kop koffie te drinken op het intieme houten terras.
Eindelijk valt de rust van Husavik over me heen tot net na mijn laatste slok.
Boven me hoor ik wederom een inhoudsloze woordenwaterval over de boulevard echoen en ik merk dat de irritatie in me groeit.
Ik tref de ogen van de man aan de tafel naast me waarvan ik al heb gehoord dat hij met zijn Hollandse gezin op vakantie is.
'Ongelooflijk he', zegt hij hoofdschuddend tegen me.
'Misschien moeten we er wat van zeggen', probeer ik.
'Gaan we doen', antwoordt de man en hij staat op wetende dat ik met hem mee zal lopen.
Ik heb blijkbaar meer lood in mijn schoenen dan de man voor me die zelfverzekerd de korte trap naar de boulevard oploopt.
De oudere dame en heer zijn gelukkig even stil en staan met hun ruggen naar elkaar vlakbij het kaartenloket.
Zonder aarzeling tikt de man voor me bij de oude schreeuwer op zijn schouder.
De oude man draait zich om en ik zie hoe een paar meter verderop zijn vrouw ook deze kant op kijkt.
'U moet erg veel van elkaar houden', zegt de goedwillende Hollander onverwacht.
Vier verbaasde, afwachtende ogen kijken hem aan en ik kan mijn eigen ogen daar aan toe voegen.
'Wat bedoelt u?', vraagt de oude man op rustige toon.
'U bent nu al bijna twee uur tegen elkaar aan het schreeuwen en u heeft ongetwijfeld gemerkt dat heel veel mensen hebben kunnen mee genieten'.
Ik bespeur een licht trilling op de onderlip van de oude man, alsof hij betrapt is en niet meer ontsnappen kan.
Zijn vrouw komt langzaam dichterbij en de goedwillende Hollander kan zijn blik nu tussen hen verdelen.
'Als u na twee uur schelden nogsteeds hier samen bent moet u wel erg veel van elkaar houden', herhaalt de Hollander.
'Maar ik zou het erg prettig vinden als ik met mijn gezin rustige een kop koffie kan drinken als u begrijpt wat ik bedoel'.
Afgebluft!
Als de rode doek over de kop van de stier, de horens afgevijld en de staart zo diep tussen de benen dat lopen struikelen is geworden.
De oude man knikt en kijkt naar zijn vrouw.
Zij slaat kort haar ogen neer en laat een traan.
De Hollander draait zich om en komt mijn kant op.
Ik weet niet goed wat te zeggen maar compenseer dat door hem even later een biertje aan te bieden.
De wind zet aan en dat is te merken wanneer we de luwte van de haven verlaten en in een stevige deining de baai invaren.
Husavik ligt er prachtig bij vanaf het water en trekt tot aan de eerste 'Minke-whale on the right' mijn aandacht.
We zien meerdere walvisruggen boven het water uitkomen soms op enkele tientallen meter van de boot.
Toch valt het qua spektakel wat tegen.
Achter op het dek zit het oudere paar in een hoek met hun rug tegen de railing.
Ze hebben elkaars handen vast en hun wangen raken elkaar.
Ik zoek oogcontact met de Hollander maar die is te druk met zijn kleine kinderen die met grote spanning over het water turen.
Ik heb genoeg getuurd en twijfel wat boeiender was.
Whalewatching of peoplewatching vandaag?
Foto's
