10 punaises, IJsland ik kom eraan!

Door: TravelGoom

Geplaatst op May 24, 2010

Ik ga beginnen met roken.
Gewoon voor een weekje of twee, maximaal intensief, zo giftig mogelijk tot ik letterlijk grijs zie.
Dat de Eyjafjallajokull nu even pauze houdt is logisch. Ik ben er pas over 3 weken en dan mogen de aswolken weer voluit. De vakantie is geboekt, ik ga naar IJsland, de top 10 van mijn wens-bestemmingenlijst krijgt een hele dikke rode vink. Still nine to go.

Maar ik heb een nieuwe top 10.
De IJsland uitdagingenlijst heb ik na weken digitaal struinen, detailkaarten uit het hoofd leren en bezoeken aan half bibliothequair Nederland, zorgvuldig samengesteld.
Ik weet elke plek, de mooiste route, de beste tijd, er gaat niets aan mij ontsnappen… denk ik.

Tien punaises markeren de plekken op de muurbrede kaart van het geologische wondereiland in de noord-Atlantic. Kost wat om zo’n google-satellietfoto levensgroot uit te laten printen maar ik doe mijn voorbereidingen graag goed. IJsland pronkt aan de wand in de huiskamer tussen de eettafel en het dressoir, van plafond tot laminaat. De bank staat tijdelijk voor de vensterbank.

Punaise 1 prikt net naast een gletsjertong van de Eyjafjalljokull. Daar zet ik mijn tentje neer, zo dicht mogelijk bij de rokende spleet. Mijn tentdoek geïmpregneerd mocht er een lavabrokje verdwalen.
Dit is een ‘ones in a lifetime opportunity’ en geen gaswolk die me tegen gaat houden. Ik wil mijn sigaar met de vulkaan aan kunnen steken.

De 2e punaise maakt een gaatje in de Gullfoss. Mijn tentje op de rand zodat ik met de buik op het luchtbed en het hoofd uit de rits direct de diepte in kan kijken. Ik wil de machtige waterval kunnen horen, zien en ruiken, de hele nacht door. Maar veel belangrijker; mijn altijd al stevige ochtendplas moet deze keer een waardige bijdrage leveren.

Punaise 3 is wat krom maar dat zie ik symbolisch. De hitte van het Kraflaveld houdt toch niets recht. Mijn tentje op een zwavelgeel veld tussen een kolkende modderpoel en stomende magmaspleet. Wat zal ik warm slapen, de lucht van rotte eieren neem ik als souvenir mee naar huis.

Van punaise 4 is het plastic dopje afgeschoten. Die maar prikken in Strokkur dan. De tent op afstand want dat is mooier. Stopwatch mee en kijken of de 20mtr hoge geyser inderdaad elke 8 minuten spuit.
Als een walvis in het lavalandschap, even ademend en dan weer ondergedoken. Ik ben solidair en beloof de nacht in hetzelfde ritme door te brengen.

Ik heb een stevig tentje, IJsland-proof zeg maar. Moet ook wel want de rode punaise nr. 5 maakt een clownsneus in de Vatnajokull. De grootste gletsjer van Europa, het grootste nationale park van Europa, nog dit en dat van Europa. Leuk, zal allemaal wel maar mijn tentje gaat er gewoon midden bovenop. Sterker nog, met mijn haringen los glijd ik de volgende ochtend over tientallen kilometers de gletsjer af. Landend in de Jokursarlon, wel oppassen dat ik met mijn billen niet op punaise 6 beland.

Punaise 6 dus, pontificaal in een ijsberg van de Jokursarlon. Dit gletsjermeer moet een fotografisch paradijs zijn. We zullen het zien als ik mijn tentje op de grootste ijsberg heb gestald. Ik drijf dan vanzelf mee naar zee waar de zeehonden mijn compagnons zullen worden. Alcohol is duur in IJsland maar hier hoort wodka. Niet in mijn mond maar ruimschoots schenkend in het turquoise water. On the rocks is on the rocks, nietwaar!

Ik heb een klein voorzichtig gaatje gemaakt. Punaise 7 zit nog niet zo diep in de muur. Ik kan hem namelijk op verschillende plekken prikken. Papegaaiduikers zie je overal op IJsland. Maar ik wil geen vertederende foto van zo’n huppelend beestje met een sardientje in de bek. Ik wil zien waarom papegaaiduikers papegaaiduikers heten. Je schijnt de beesten dicht te kunnen benaderen en zelfs te kunnen vangen. Mijn tent moet op een hoge kaap, honderden meters boven de oceaangolven. Als de beestjes het zelf niet doen zal ik ze helpen. Met een gerichte worp duikend de diepte in en owee als ze geen ‘koppie krauw’ roepen onderweg…

Punaise 8 prikt als een mug in het warme water van Myvatn. Het thermologische wonder is paradijs voor wellness-fanaten maar bovenal prachtig natuurgebied. Dat Myvatn ‘muggenmeer’ betekent doet me niets. Mijn tent is bunker en klamboe ineen.

Ik prik een punaise in de zee. Midden boven IJsland om precies te zijn, zowaar vlakbij de poolcirkel maar niet daarom. Punaise 9 is voor de bultruggen en dwergvinvissen en al wat meer dat spuit met een grote karakteristieke staart. In Husavik hoop ik als een van de hoogtepunten de enorme waterreuzen van dichtbij te kunnen zien. Mijn tent laat ik op de kant want de tijd van haringen prikken in een walvis is voorbij. Tenminste dat hoop ik.

Ik heb nog 1 punaise over. Dat blijft ook zo. Punaise 10 voor alles dat ik nog ga zien. Het stille Snaefellsness in het westen, ook wel IJsland in het klein genoemd. De verrassing van een groen bebost dal, een geheime vallei of spannende kloof. Krachtige watervallen en pikzwarte lavavelden, tektonische breukvelden en beklimbare kratergaten. Misschien zelfs Reykjavik of de hype van de Blue Lagoon.
Of toch gewoon de Faroer eilanden, mijn 3-daagse tussenstop op de heenreis?

Ach, ik zie wel, mijn verwachtingen zijn niet zo hoog…