Al sinds kind ga ik regelmatig naar Engeland om familie te bezoeken. In mijn kinderjaren met de veerboot vanuit Oostende en later via de kanaaltunnel met de trein bij Calais. En elke keer zag ik in de verte de witte kliffen bij Dover. En elke keer dacht ik, daar wil ik nog eens naar toe. Dit jaar is het er eindelijk van gekomen. Afgelopen week (het einde van April) zijn we na de boot niet naar links richting London gegaan maar rechtsaf geslagen. Binnen 5 minuten waren we in het National Trust The White Cliffs of Dover. Met een voor Engelse begrippen pracht weer, een zonnetje en een blauwe lucht met hier in daar een gesluierde wolk. Het park heeft aan mijn verwachtingen voldaan en deze locatie kan ik nu van mijn bucketlist afvinken. Well done chaps!