Vanuit de bergen naar de kust
Peloponnesos
Griekenland
ChristaThieme
Vanuit de bergen naar de kust
Na Delphi rijden we verder. We gaan de bergen uit en rijden richting de kust van de Korintische Golf. Bij het kleine havenstadje Galaxidi stoppen we om een geocache te zoeken. Deze ligt verstopt op het terrein van een Grieks/Duitse gemeenschap dat zorgt draagt voor een aantal mentaal gehandicapten. Als we via een aantal zigzag weggetjes eindelijk op de bestemming aankomen worden we begroet door de vriendelijke zorgdragers van deze gemeenschap. Ze hebben van de geocache gehoord maar weten niet precies waar het ligt en hoe het spel gaat. De legger werkt er niet meer en de cache is al ruim een jaar niet bezocht. Terwijl we in gesprek zijn, komt er een klein oud vrouwtje met het Downsyndroom naar mij toe en vraagt naar mijn naam. Dan geeft ze mij een knuffel. Zo lief. We vinden de cache en geven de zorgdragers de naam van de geocache website om straks onze blog te lezen. We parkeren de auto aan de rand van het stadje Galaxidi en wandelen naar het kleine haventje. Daar drinken we wat in een oude olijfperserij terwijl we genietend om ons heen kijken.
Vervolgens stappen we opnieuw in de auto en volgen de kust richting de Rion-Antirio brug die op het smalste stukje zee het vasteland verbindt met het schiereiland Peloponnisios. Met zijn 2880 meter is het een van de langste kabelbruggen ter wereld. Af en toe stoppen we om een mooi plaatje te schieten van het landschap. Langs de westkust van Peloponnisos rijden we via Patra en Pyrgos naar beneden. Even na de middag stoppen we ook nog even bij de Kaiafas bron. De bron zelf valt een beetje tegen. Er staat een verwaarloosd huisje voor en in de grot ruikt het raar. Of het komt door de grote hoeveelheid zwavel en mineralen die in het water moet zitten weten we niet, maar het ruikt niet aangenaam. Het water van het meer er vlakbij heeft een heldergroene kleur door de mineralen. Als je brood mee brengt en in het water gooit komen er eerst vele visjes op af, maar al snel ziet het water zwart van de schilpadden in allerlei formaten. Met meer dan 35 graden is het te warm om lang buiten te blijven dus we stappen weer snel in de auto en rijden verder.
Ongeveer 5 uur na vertrek uit Delphi komen we bij het hotel aan. Het hotel ligt ietwat hoger dan zeeniveau en ons appartement heeft een mooi uitzicht op de zee. Warm en bezweet verlangen we naar het zwembad. Terwijl wij onze spullen installeren en uitzoeken hoe de airco, kluis en telefoon werkt, duiken de kids alvast het zwembad in. Het water is heerlijk na zo'n warme dag en we willen er niet meer weg. Daarom besluiten wij op het bijbehorende terras te dineren en al etend genieten we van een mooie zonsondergang in de Kypparisiakische zee...
Foto's
