Wat hebben we het hier toch goed !
Wat hebben we het hier toch goed !
Wat is het hier toch geweldig. Elke ochtend als we wakker worden, draaien we ons hoofd opzij om te zien dat het zonnetje gewoon weer schijnt. We hebben de muggen nu aardig onder controle en slapen weer lekker met de ramen open.
Misschien was het een soort welkom van de muggen, zo’n eerste nacht. “Denk nou maar niet dat alles hier zo perfekt is, want wij zijn er ook nog !!” zoiets … om je weer even met beide benen op de grond te zetten of zo …
Gisteravond hier in het restaurant gegeten (Orato boven het dorpje Agios Nikolaos). Van horen zeggen het beste restaurant in de regio. Niet dat we al zoveel hier geprobeerd hebben, maar ik vrees dat ‘ze’ gelijk hebben. Oef, wat hebben we lekker gegeten ! Alles is homemade (of ‘gomemade’ zoals meneer Orfanos dat op z’n Grieks-Engels zegt) en wordt ter plaatse bereid. Een menukaart is er niet, bij binnenkomst komt hij aan tafel vertellen wat er allemaal voor lekkers is. Probleem is alleen dat hij zo enthousiast is over z’n ‘gomemade’ spulletjes dat, als je denkt alles gehoord te hebben, het alleen nog maar de voorgerechten blijken te zijn. We weten het dan ook niet meer en vragen hem ‘gewoon iets lekkers’ voor ons te maken. Nou … dat werd het ! Eerst brood met een smeersel dat me deed denken aan Humus (zelf zij hij dat het tzatziki was, maar dan met peper in plaats van knoflook), daarna een pittige salade (uit eigen tuin !), daarna een fikse kalamari (nog nooit zo’n mooie gezien !) en daarna een zalig gegrild visje uit eigen zee. Het visje smolt werkelijk op de tong, volgens meneer Orfanos komt dat omdat : ‘when the sky is clear, the sea is clear’. Het zal best, het was verrukkelijk. Daar tussendoor trouwens nog een wijnarrangementje, we lieten het ons allemaal welgevallen. Toen we ‘klaar’ waren en de rekening al (ongevraagd, maar dat schijnt hier allemaal te kunnen, doen ze overal) op de tafel lag, kwam hij toch nog even informeren of er nog plek was voor een nagerechtje.
Ach ja, als dat net zo lekker is als de rest, lusten we wel wat. We hadden keus uit lemon-yoghurt (gomemade) met aardbeien (uit de tuin), iets verschrikkelijks zoets wat ze gejat hadden van de turken (nee, geen baklava) en gomemade chocolade-ijs. Ik nam het eerste, Erik het laatste. En daarna kregen we bijna ruzie, want allebei waren we er heilig van overtuigd dat we het lekkerste gekozen hadden !
Jammer dat dit restaurant maar van donderdag t/m zondag geopend is … het is al zaterdag. Vanavond dus zonder twijfel nog een keer !
En ja, verder bestaat het leven hier uit alleen maar hoogtepunten. Ontbijt op ons terras, bakje koffie, rondje in het zwembad, lekkere kaasjes halen bij de winkel, rondje door het dorp, boekje lezen, watermeloen eten, puzzeltje maken, even uitrusten van dit alles, roseetje drinken, kaasjes opeten, genieten van het uitzicht, fotootje maken, verhaaltje schrijven … en dit alles in willekeurige volgorde, anders gaan de dagen zo op elkaar lijken :-).