Souvenirs
Griekenland
Europa
Adelheid
Souvenirs
Met het maandthema van april geeft de redactie van Columbus ons een aardige uitdaging. Het plaatsen van foto’s van souvenirs kan gevaarlijk dicht bij het verboden thema “toeristen” komen. Ik denk dat we allemaal graag souvenirs meenemen, maar het is niet iets waar we ons hier graag over uitlaten. Wij zien onszelf liever als serieuze reizigers, globetrotters die de achtergronden van een land willen begrijpen, kennis willen maken met de lokale bevolking, en zeker niet de typische toerist die prullaria koopt, soms in de vorm van “made in Taiwan” souvenirs. Daarvoor schatten we onszelf te hoog in. Alhoewel….. ik geef toe, dat ik me toch regelmatig hiertoe heb laten verleiden. Zo heb ik een leuk tegeltje uit Spanje meegenomen, trollen uit Noorwegen en Dalarna-paarden uit Zweden. Van die laatste zelfs een hele rij, die bij ons voor het raam staat waardoor de buurt ons kent als het huis met de paarden. Maar soms gaat het echt te ver, als we als onnozele toerist geacht worden manneken-pis kurkentrekkers en Eiffeltoren sleutelhangers te kopen. Nee, dan toch liever wat verteerbare souvenirs zoals chocolade of een paar flesjes heerlijke wijn.
Maar wat is dan wel een geschikt souvenir? Welk object nemen we mee dat het karakter van het land en zijn bevolking in een blik vangt zoals wij dat ervaren hebben. Bij voorkeur wordt dit dus niet gekocht in een van de honderden kraampjes waar de massa toerist langs geschoven wordt en waar de lokale bevolking ook nog eens “kijken, kijken, niet kopen” scandeert als ze in de gaten hebben dat we Nederlanders zijn.
Dus we gaan op zoek naar iets moois, iets handgemaakts wellicht, iets waar we de lokale bevolking nog wat financiële steun mee kunnen bieden, iets wat niet in de bovengenoemde kraampjes te koop is. Ik heb op RR al foto’s van aardige dingen voorbij zien komen, zoals de Guatemalteekse kerkjes en godenbeeldjes uit Maleisië,
Zelf ben ik het beste geslaagd in Griekenland. Na een drieweekse rondreis gingen mij de leuke dakversieringen steeds meer opvallen. Ik bedacht me dat ik absoluut zo’n leuke dakpan/daksteen wilde hebben voor thuis aan de muur. Het bleek al gauw dat deze niet eenvoudig te koop was, althans niet in de steden. Uiteindelijk heb ik hem gevonden, en wel bij een tuincentrum net buiten Delphi. Daar was een grote verzameling vloertegels, tuinbeelden (afrodite e.d) en dus ook dakversiering te koop. Het leukste was dat zo’n daktegel maar rond de twee kwartjes kostte al vond de caissière het een beetje vreemd dat we niet gelijk een hele doos vol wilden hebben voor ons dak (foto komt). Inmiddels staat hij gebroederlijk tussen het Spaanse tegeltje en de Noorse trol, en blijft het een van mijn favoriete reisaandenkens.
Maar voor ons allen hier op RR geldt denk ik dat de foto’s toch de beste herinneringen zijn aan de landen die we bereizen. Ze nemen geen ruimte in je huis in, het kost tegenwoordig niets meer om ze te maken, en….. om met een bekend cliché te eindigen: een beeld zegt meer dan duizend woorden, of …..was het nou souvenirs?
Foto's
