Wanneer je het liedje 'do you do you do you Saint-Tropez'' neuriet, zal menig Fransman meteen terugdenken aan een film uit de jaren 60: de gendarme van Saint-Tropez. En het is inderdaad zo dat je niet in Saint-Tropez komt, maar dat je Saint-Tropez dóet, oftewel beleeft.

Bijvoorbeeld bij Sénéquier, het terras in de jachthaven. Rode stoelen, rode luifels, rode tafels. Je betaalt niet zozeer voor de consumptie maar voor het uitzicht over de jachten en de jetset die voor jou heen en weer paradeert. Sénéquier is al bijna 130 jaar oud, zij het eerst als patisserie en later pas als luxe terras.

Of 's avonds bij de discotheek Papagayo. In het begin van mijn 20er jaren kwam ik wel in deze nagenoeg onbetaalbare discotheek aan de haven. Duur maar prachtig. Maar je krijgt wel echt waar voor je geld met de shows die er ook worden gegeven.

De stranden van Saint-Tropez zijn de Plages de Pampelonne. Ook daar wil je gezien worden. Uiteraard heb je er de nodige duurdere en nog duurdere beach bars & restaurants, al dan niet met zwembad erbij.

Saint-Tropez kreeg waarschijnlijk internationale bekendheid dankzij Brigitte Bardot, die daar aan het eind van de jaren 50 haar huis La Madrague kocht, prachtig gelegen aan de azuurblauwe zee.

Dus, wil je erbij horen, en do yóu Saint-Tropez?