'Je t'aime moi non plus' is een Franse klassieker uit de jaren 60. Het liedje gaat uiteraard over liefde, daar waar de lichtstad Parijs ook mee verbonden wil zijn. Sinds jaar en dag werden er zogenaamde 'cadenas d'amour' op gehangen aan de bruggen over de Seine, bij de Île de la Cité: Pont des Arts en Pont-Neuf. Met je geliefde een hangslot aan de brug bevestigen, je initialen erin krassen of erop schrijven en vervolgens het sleuteltje in de rivier gooien maakt je liefde sterk.

Maar dit jaar vond de gemeente het welletjes. Er zaten zoveel sloten vast aan de Pont des Arts dat het gewicht van de brug te zwaar werd, dus zijn alle sloten verwijderd en is er een verbod gekomen om daar nog sloten op te hangen. Is dit het einde van 'amour' in de liefdesstad?

Nee, want op de Pont-Neuf (deze foto) mag het nog. Met een prachtig uitzicht over de Notre-Dame. Diezelfde kerk waar Quasimodo leefde in de roman van Victor Hugo. Quasimodo, die doof was, gebocheld was, lelijk was, en de liefde van zijn leven daardoor niet kon krijgen. Ondanks zijn goedheid werd hij gezien als monster. Mooi om in gedachten te houden wanneer je zelf dat hangslot aan de brug bevestigt.

Overigens zie je tegenover de Sacré-Coeur, langs één van de hekken nu ook al een verzameling hangsloten verschijnen. Geliefden uit de hele wereld willen hun gevoelens toch graag in deze stad bekrachtigen.