Externe voeding uitgevallen.

Door: Dianethone

Geplaatst op Jun 4, 2016

Externe voeding uitgevallen !!

 Nou,wat bazelde die GPS nu ook weeral? Ik had het ding opgeladen en daarna netjes in de sigarettenaansteker geplugd. Want mijn auto heeft wel een GPS systeem aan boord maar dat beperkt zich tot de Benelux en vermits de reis naar Frankrijk ging had ik mijn oude systeem terug boven water gehaald.

 Eerlijk is eerlijk, vooraleer ik de tekortkomingen van mijn GPS begin op te sommen moet ik bekennen dat , met een arrogante blijk van desinteresse, ik het ding nooit heb geupdated. Dus, met de regelmaat van een klok gaan we de mist in, het ding blèrend over hoe fout ik wel zit en me aanmanend om een U bocht te maken midden op de autostrade en ik sakkerend op dat stukje techniek.

 Naar Frankrijk dus.

 De Vogezen om juist te zijn.

 Heerlijke streek, ik was er de afgelopen jaren regelmatig. En eigenlijk weet ik best hoe er naartoe te rijden, alleen, na de stad Nancy steekt steeds weer de twijfel de kop op: " Was het hier naar rechts?"

 En laat nu uitgerekend daar het ding uitvallen! Externe voeding bla bla bla....weet je nog? Damn !! En tegelijk met het uitvallen van het ding kwam met een flits de wetenschap :"Ik ben mijn wegenkaart thuis vergeten !!"

 Foute boel !!

 Kip zonder kop toestand !!

 Rijden tot er zich een parkeerzone aandiende. De boel controleren en tot het slotsom komen dat de sigarettenaansteker de dader was, die was gewoon, ordinair kapot. GPS was zo plat als een vijg, goede raad was duur! Maar vooral, waar was ik na al dat kris kras rondrijden ondertussen beland?

 Nadenken.

 In een moderne wagen kan het niet anders of er moet nog ergens zo'n inplug ding zitten. 

Zoeken....Instructieboekje lezen.... En vinden! Onderaan de achterbank zat er nog zo'n ding, GPS daarin geplugd en ja hoor, die kwam terug tot leven!

 Probleem voorbij??

 Neuh...Het ding begon me alle kanten op te sturen, kakelde over U bochten, links, rechts, herberekenen ...tot ik uiteindelijk in een bos belande.

 En daar effe parkeerde om de stoom die ondertussen uit mijn oren kwam af te laten..

. Er kwam een mannetje met hond aan. Mijn redder in nood ! De hond, zo'n ondermaatse Chihuahua vatte terstond een zware afkeer voor me op en maakte aanstalten om mijn knieen of op zijn minst mijn enkels te verhakselen

 Ik haalde mijn beste frans vanonder het stof vandaan :

"Euh...."

en vroeg het mannetje de weg naar St.Die.

 "Oh lalala, ma chère madame....St.Die aux Vosges?? Cet loin d'ici! Il faut prendre l'autoroute !!

 Ja nou...zover was ik ook al... Mais, quelle autoroute??

 Aah, dat was een kolfje naar zijn hand. Uitgebreid begon het mannetje me de weg uit te stippelen, na de tweede zin was ik de eerste al terug kwijt maar geen probleem, hij begon zijn uitleg opnieuw...en opnieuw...Die Fransen hebben de neiging om oeverloos te lullen dacht ik oneerbiedig bij mezelf.

 Nou, het kostte me wat geduld om van het mannetje met hond af te geraken maar eindelijk kon ik verder en waarempel, na nog wat rondjes rijden in zo'n Frans nest zag ik ineens borden voor de A33 ! Gered !! Terug op de goede weg!

 En zo'n 2 uur later dan verwacht kwam ik dan op mijn bestemming aan. En als ik dit jaar één goed voornemen heb gemaakt dan is het wel om nooit nog een wegenkaart te vergeten. Moderne techniek??

 Yeah right !