Krijsende meeuwen scheren over de onbemande carrelets, het is inmiddels hoog water maar er word nu niet gevist. Morgenochtend als het water opnieuw hoog staat komen de vissers en laten ze hun netten dalen waarna ze afwachten tot er een school vissen boven het net zwemt, waarna ze hem snel omhoog hijsen aan het touw dat via een lier aan het net vastzit.
Bij laag water worden staan de carrelets er ook werkeloos bij, maar dan wordt in het drooggevallen slik gezocht naar kokkels en andere schelpdieren en worden de oester en mosselbanken geoogst.
Nu de zon ondergaat en de lucht rood en oranje kleurt, word die oogst honderd meter hierachter in een restaurantje bereid en even later opgegeten door een gemengd publiek van zowel lokale gasten als toeristen, die het zich allen laten smaken.

Wij kijken eerst nog even hoe de zon in de zee zakt, daarna schuiven wij ook aan.