In zijn fabel "La cigale et la fourmi" beschreef Jean de la Fontaine het zomerse leven van een cigale en dat van een mier. De cigale bleef de hele zomer maar doorzingen terwijl de mier elke dag hard aan het werk was. Toen de winter aanbrak had de cigale geen voorraden om het koude seizoen door te komen en ze klopte aan bij de mier om wat eten te mogen lenen tot de volgende zomer. De mier is wel een harde werker maar houdt niet zo van delen. Zij vroeg dan ook aan de cigale wat zij de hele zomer gedaan had. "Gezongen" zei de cigale. "Nou, ga nu maar dansen dan", antwoordde de mier.

La Fontaine was een dichter uit de 17e eeuw en hij werd bijzonder gewaardeerd door de zonnekoning, Louis XIV. Met deze fabel wilde hij laten zien dat artiesten niet gewaardeerd worden. De fabels zijn op een prachtige wijze vertaald in het Nederlands door J.J.L. ten Kate en verschenen met mooie illustraties. Maar als je de kans hebt, lees ze dan in het Frans.