To Paris by bike - Van tegenslag tot mogelijkheid

Door: WesselSteinhaus

Geplaatst op Jan 25, 2017

Van tegenslag tot mogelijkheid

De volgende ochtend is het idyllische landschap omhult door een dikke laag mist. Vroeg in de ochtend neem ik afscheid van mijn host en begin ik aan de volgende etappe, van Chimay naar Laon. Dit zal een zware etappe worden, tijdens het wakker worden voel ik mijn benen slapper worden en mijn verkoudheid aansterken. Gelukkig gaat het eerste stuk navigeren in België redelijk goed en arriveer ik rap aan de Franse grens. Echter na een kwartier fietsen in Frankrijk sla ik een bosweg in en slaat het noodlot toe, pssss mijn eerste lekke band is een feit.

Gelukkig heb ik een extra band bij me en niet veel later is de fiets weer paraat en kan ik mijn weg vervolgen. Een weg die me door prachtige Franse dorpjes leidt en me voorziet van de meest prachtige uitzichten. Dit is ook het eerste moment in mijn reis dat er een redelijk hoogteverschil aanwezig is.

In schril contrast met de prachtige uitzichten wordt de reis alsmaar zwaarder. Bie iedere helling die ik beklim verzuren mijn benen eerder en moet ik steeds vaker afstappen om te voet verder te gaan. Mijn rug kraakt met de minuut meer en het navigeren is wederom een groot drama. Continu ben ik met mezelf in discussie om de trein of de bus te nemen.

Gelukkig is het dalen telkens weer prachtig en houdt het prachtige uitzicht me op de been. Stukje bij beetje komt mijn eindbestemming dichterbij en wanneer ik de stad Laon in de verte al kan zien, slaat het noodlot wederom toe. Weer een lekke band, deze probeer ik te plakken maar tevergeefs. Inmiddels kan ik de zon bijna onder zien gaan en kan ik geen kant meer op.

Op dat moment komt er een bericht binnen van mijn host uit Laon. Hij vraagt wanneer ik aankom. Ik reageer op zijn bericht en vraag of hij mij heel toevallig op zou kunnen halen. Gelukkig is dat geen probleem en ongeveer een half uur later arriveert hij met de auto. We tillen de fiets in de auto en gaan richting zijn huis.

Deze slaapplek had ik geregeld via warmshower, een soort van couchsurfing maar dan specifiek voor fietsers. Zodoende was mijn host natuurlijk zeer geïnteresseerd in mijn reis en liet ik hem zien hoe ik navigeer, ik haal een tissue uit mijn zak waar de plaatsnamen op staan en vertel hem dat dat mijn kaart is. Hij is overdonderd en ook de andere verhalen over mijn Spartaanse fietstocht vindt hij prachtig.

Inmiddels arriveren we bij zijn huis en gelukkig had hij nog een binnenband liggen en lap ik snel mijn fiets. Daarna kom ik binnen en word ik verwelkomt door zijn vrouw en kinderen. Het is een jong gezin met drie kinderen, een baby, een peuter en de oudste dochter gaat net naar de middelbare school. Hij serveert me een heerlijk glas whisky en ondertussen wordt de tafel gedekt. We eten een heerlijke prei quiche en ondertussen voeren we gesprekken over hun gezinsleven en de komende vakanties. Naast me trekt de baby alle aandacht naar zich toe en gooit alles wat binnen handbereik is van zijn stoeltje af. De rest van de avond vertel ik de oudste dochter nog wat weetjes over Nederland en praat ik met mijn host over zijn fietsavonturen.

Het gezin moet de volgende ochtend weer vroeg het bed uit dus gaat het licht in de avond vroeg uit.