Saksisch Zwitserland
Saksen
Duitsland
Geenhagelslag
Saksisch Zwitserland
's Ochtends werden we wakker met het tikken van regen druppels op onze tent. De avond ervoor had het al flink geonweerd en terwijl we wakker worden denken we nog dat dit de laatste eigenwijze druppels zijn die vanaf de bomen op onze tent vallen. Helaas, we hebben pech! Het zijn toch echt de druppels van een regenbui die ons de rest van de ochtend ging vergezellen. We hadden namelijk in de planning om heerlijk een dag te gaan wandelen maar deze plannen vielen nu letterlijk in het water.
Marie-Louise mijn
Omdat het regende, besloten we ons onder te dompelen in de mijnbouw geschiedenis die dit gebied rijk is. Je kunt namelijk een oude ijzererts mijn bezoeken en dit leek ons een prima uitje om de regenachtige morgen te trotseren. De mijn die we hebben bezocht was genaamd Marie-Louise en lag in het plaatsje Berggießhübel. De mijn gaat 400 meter recht de berg in! Neem vooral je dikke trui mee want het is goed koud onder de berg. Ook de helm die je bij het begin krijgt is geen overbodige luxe. Ons hoofdje was menigmaal goed beschermd want de tunnel was soms niet hoger als 1 meter 60.
Wist je dat de eerste mijnwerkers werkten in een gang van 150 cm hoog en 50 cm breed? En wist je dat de mijnwerkers 250 jaar er over hebben gedaan om een diepte van 40 meter te bereiken? Een diepte die na de industriële revolutie verviervoudigde in 100 jaar. Dit zijn slechts enkele van de feitjes over de mijnbouw in dit gebied. De mijn is absoluut het bezoeken waard en de tijd dat je onder de grond bent is ongeveer een uur. In de zomermaanden is er dagelijks om het uur een rondleiding.
Herculesstein
Hier hebben we heerlijk een aantal uur rondgelopen na het bezoeken van de mijn. De regen was gestopt en zelfs de zon liet haar stralen op ons neerdalen. Je moet goed zoeken naar de Hercules steenformatie maar de route brengt je langs diverse uitkijkpunten. Een tweetal uitkijkpunten kun je alleen bereiken door steile en krappe trappen recht omhoog. De klimmen zijn niet voor mensen met hoogtevrees maar het uitzicht maakt alles goed. Op uitkijkpunt Sachsenstein zie je zelfs de Hoge Sneeuwberg (Děčinský Sněžník) waar we tijdens onze trip in Tsjechië boven op hebben gestaan. Super gaaf om dit mooie stukje Boheems Zwitserland weer gezien te hebben.
Bastei
De volgende dag zijn we de auto in geklommen om een aantal plekken te bezoeken die te ver van elkaar af lagen maar met de auto zeker op één dag te doen zijn. Allereerst zijn we naar de Bastei gegaan. De Bastei is een stenen brug hoog in de bergen. In de middeleeuwen heeft aan het einde van een rotsformatie een kleine vestiging gestaan waar je nu alleen nog de sporen van trappen en steunbalken terug ziet in de rotsen. Ook staat er nog een inscriptie uitgebeiteld in het zandsteen. Het is al 200 jaar een toeristische attractie. Daarom hebben ze in 1824 houten brug aangelegd die later in 1851 door een zandstenen brug hebben vervangen. Het uitzicht is fantastisch want je hebt een prachtig zicht op de Elbe die onder in het dal loopt.
Festung Königstein
Zelden hebben we zo een groot kasteel bezocht. Het was aan het eind van de dag waardoor we niet uren de tijd hadden om rond te lopen. Maar je kunt je hier makkelijk uren vermaken. Het is mij zelfs gelukt om in het bos de weg kwijt te raken en aan de compleet andere kant van de berg uit te komen. Het totale oppervlakte is een indrukwekkende 9,5 hectare en neemt een compleet zandstenen plateau die het gebied rijk is in beslag. Hierdoor was het een moeilijk neembare vestiging voor de vijand in oude tijden. Over de jaren heen hebben er meerdere gevangenissen ingezeten onder verschillende machthebbers maar nu heeft het de functie toeristische trekpleister gekregen. Het kasteel is ook niet te missen zo groot is het. Het is nog net niet te zien vanaf Dresden!
Lilienstein
Tegenover Festing Konigstein staat nog een indrukwekkende rotsenpartij te wachten op jouw bezoek. En indrukwekkend is ze. Rondom torent ze boven alles en iedereen uit en op de top heb je bijna een 360 graden panorama. De zuidroute is lastig voor mensen slecht te been. Wij raden hen aan om de noordroute te pakken maar ook deze heeft zijn uitdagingen. Wij hebben de zuidroute naar boven genomen en deze is absoluut spectaculair omdat je soms bijna 60 graden omhoog gaat door de aangelegde trappen. Maar je beloning is zoals we al zeiden de meest geweldige uitzicht van deze vakantie. DOEN! En boven op de berg zit ook nog een restaurant waardoor je ook nog lekker een biertje kan doen om na te genieten van het uitzicht.
Carolafelsen und Hohe Liebe
Nadat we eigenlijk al drie dagen geleden hadden willen gaan wandelen vanaf onze camping werd het vandaag toch echt tijd om daad bij woord te zetten. We hebben meteen de benenwagen aan geslingerd en we zijn allereerst maar eens richting de talrijke rotsformaties gelopen die volgens onze kaart hier dichtbij begonnen. Het werd een prachtige route waar we werden getrakteerd op de ene na de andere vergezicht. Het was een zaterdag dus er waren veel andere wandelaars op pad. Daarom hebben we de kleine weggetjes gepakt en niet de officiële routes. Hierdoor werden we nog meer getrakteerd op nauwe rotsspleten waar je je doorheen moest wurmen en steile afdalingen door droge rivierbeddingen. Een paar plaatsen lichten we er graag uit. De eerste is Carolafelsen, het hoogste punt (459 meter) in de omgeving met een prachtig uitzicht. En Hohe Liebe, een plek waar de plaatselijk bergklimvereniging zijn gestorven helden eert door middel van een koperen boek en een gedenkteken. Hierin staan alle leden die ergens op de wereld zijn gestorven tijdens het uitvoeren van hun grootste hobby, bergbeklimmen. Dit was erg indrukwekkend om te zien en een mooie manier om de gevallene te eren.
Foto's
