Decemberig...

Door: Corriebalten

Geplaatst op Dec 21, 2013

Heb jullie dat nu ook rond deze tijd?
Decembergevoelens? Nu het ’s middags vroeg donker is en je de kaarsjes aansteekt. De temperatuur die buiten gaat zakken. De verwarming die binnen wat hoger gaat. Het uitkijken naar de eerste sneeuw die gaat vallen. Je nestelen op de bank met een boek en kop warme choco.

Ik krijg dan altijd decembergedachten; de jaarbalans, zoals ik dat noem. Allemaal vragen die er komen in december zoals: Heb ik een goed jaar gehad? Was er plezier? Is er liefde geweest? Heb ik genoten van de vriendschappen in mijn leven? Ben ik wijzer geworden van wat mij is overkomen?
Al die mijmeringen in december, ik heb het elk jaar rond deze tijd.Dan krijg ik ook altijd zo'n warm gevoel van binnen. Het is net of het vlammetje van binnen net een beetje hoger brandt dan anders.

Maar je zou geen reisreporter zijn als ook in december het vlammetje van de reiskriebels niet flink aan het wakkeren zou zijn. Dus hop met de hele familie naar Duitsland! Al zegt mijn zoon niet zo decemberig te zijn en hij vraagt zich af wat hij nou op een kerstmarkt te zoeken heeft.
Maar alle kinderen en kleinkinderen gaan mee en natuurlijk ook de negenenzeventige jarige mams.
Voor drie dagen huisjes gehuurd in Cochem.

Bij aankomst meteen de kleine kerstmarkt opgelopen om het eerste glaasje Gluhwijn te nuttigen…een van de leukste dingen van een kerstmarkt! En zelfs zoonlief vindt dat de gluhwijn hier in Duitsland wel heel lekker smaakt! Er staat een reuze glijbaan dus ook de kleintjes hebben dolle pret!

De volgende ochtend is voor een bezoek aan de historische Rijksburcht die hoog over Cochem uitkijkt. De eerste keer dat Cochem officieel genoemd wordt in de kronieken van de abdij is gedateerd op 20 december 866. Voor die tijd waren het de Kelten en Romeinen die de stempel op de buurt gedrukt hebben. De burcht werd rond 1020 gebouwd en was een koninklijke tolplaats aan de Moezel en een Rijksheerlijkheid.

Tegen de avond als de schemering invalt en alle lichtjes ontstoken worden genieten we van alle gezelligheid op de kerstmarkt van Trier. Het plein dat na de bestorming door de Noormannen in 882 van de rivier naar de huidige locatie werd verplaatst kreeg in 958 al zijn marktrecht. We wandelen langs de verlichte kerstblokhutten omringt door prachtige vakwerkhuizen. Een zingende kerstman met groot talent verhoogt de sfeer en luidkeels zingen we met hem mee…Jingle Bel, Jingle Bel, Jingle bel Rock… Mijn zoon deint lekker op de muziek mee met een glaasje gluhwijn in zijn handen!

De volgende dag op weg naar huis belanden we in Monschau dat in de smalle en diepe vallei van de Rhur ligt en een hoog Anton Pieckgehalte kent. Witte vakwerkhuisjes, kleine snoepwinkeltjes, bruggetjes, en een riviertje dat vriendelijk door het dorpje stroomt. Nu in kersttijd is het hele dorp mooi versierd en klinkt er muziek door de oude straatjes. We kiezen voor het typische kerstmarktvoedsel: voor de kleintjes kaiserschmarren met poedersuiker en voor ons gebakken champignons, grünkohl en wurst ! Natuurlijk hoort daar, volgens mijn zoon, langzaamaan een kerstmarktkenner een heerlijk glaasje gluhwijn bij…

Moe maar met een warm gevoel van binnen lig ik ’s avonds thuis op mijn eigen bank. Ik hou van dat kleine kind in mij, dat met verwondering en glimoogjes naar kaarsjes en een kerstboom kan kijken en dan zo'n lekker gloeiend gevoel van binnen krijgt.
De telefoon gaat over. Het is mijn zoon. Hij bedankt ons voor een geweldig weekend heeft het toch best reuze naar zijn zin gehad…

Ik wens ook jullie hele fijne dagen toe met veel liefde, vriendschap en gezelligheid!