De Dom van Aken (Aachener Dom) is de bisschoppelijke kerk van Aken. Het bouwwerk is voortgekomen uit de hofkerk van Karel de Grote, die deel uitmaakte van de oorspronkelijke Akener koningspalts. Het centrale achthoekige gedeelte, dat thans als het schip van de kerk fungeert, werd tussen 796 en 804 gebouwd naar Byzantijnse voorbeelden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef de Dom van Aken als een van de weinige bekende Duitse historische gebouwen grotendeels onbeschadigd. Er sneuvelden alleen enkele glas-in-loodramen. De kerk werd in 1978 als eerste Duitse monument op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst.

Een sage vertelt over het ontstaan van de dom: Bij het bouwen van de dom was op een gegeven moment het geld op. Satan wilde wel helpen, maar hij wilde dan wel de eerste ziel die de kerk binnenging hebben. Hij verwachtte natuurlijk dat de bisschop als eerste de kerk binnen zou gaan, maar de mensen waren ook niet helemaal gek en stuurden een wolf vooruit.

Toen de Satan het bedrog bemerkte werd hij woedend. Huilend en rennend kwam hij de kerk uit. Hij sloeg daarbij de deur zo hard dicht dat hij daarbij zijn duim verloor. De duim kan men tegenwoordig nog steeds voelen in een gat van het ornament van de rechterleeuw op de bronzen voordeuren. Satan kwam terug voor wraak met een heleboel zakken zand. Hij wilde de dom verwoesten door het met zand te bekogelen. Doordat hij zijn duim kwijt was kon hij echter niet goed mikken. Hij miste de kerk en veel zand kwam in de omgeving terecht. Dit verklaart volgens de sage waarom de omgeving zo heuvelachtig is en waarom er zoveel zandheuvels zijn in de buurt.

Bron: Wikipedia