Kleurrijk beschut
Nicosia,
Cyprus
Eefje en ik zitten op Cyprus. Thuis hadden we al een beetje in ons hoofd wat we op het eiland wilden gaan zien/bezichtigen. Een beetje van alles, maar ook veel tijd om te nixen... Lekker luieren in de zon en een boekje lezen. Sinds kort ben ik helemaal fan van Chris Kuzneski, dus ook een tweetal van zijn boeken gingen mee. Ik dwaal af. We hadden dus zo’n beetje in het hoofd wat we wilden zien. Op de reis van 10 dagen hadden we 3 of 4 trips gepland. Het werden er uiteindelijk 3, voor Eefje, en 4 voor mij. Eefje haakte af bij Nicosia, vanwege de lange reistijd.
Na een reis van bijna 2 ½ uur kwamen we aan in de hoofdstad van Cyprus. ’s Ochtends stonden een aantal bezienswaardigheden van het Griekse deel op de planning en ’s middags van het Turkse deel. Tevens kregen we tijd om zelf door beide delen te lopen en op onderzoek uit te gaan. Het Turkse deel spreekrecht me iets meer aan. Het ziet er iets authentieker uit, ondanks de grote hoeveelheid commercie. Ineens zie een straatje waarbij ik word ‘overvallen’ door heel veel lichte kleurtjes. Niemand anders lijkt dit op te vallen, maar ik word er als het ware heen getrokken.
Ik vraag aan een omstander wat het moet voorstellen, maar of hij begrijpt me niet of hij weet het niet. Ik doe nog een poging bij een ander, maar ook deze persoon weet het niet. Terug in ons appartementje besluit ik te gaan googelen. Veel verschillende zoektermen probeer ik, maar tevergeefs. Ik kan niet achterhalen het hoe, wat en waarom...