Mijn eerste baantje in een wintesportgebied was in Andorra. (het is het jaar 1985) De eerste week dat ik er was vond ik alles grijs en grauw. Vergeleken met Oostenrijk vond ik het maar niks. De skigebiedjes waren niet aansluitend, wat een kale bergen en ik vond de bebouwing maar lelijke appartementen. Niks van de mij zo bekende gemutlichheit en lieflijkheid. Maar van lieverlee begon het me toch wel te bevallen... Ben er dus gebleven tot einde seizoen. Pas in 2006 ben ik weer eens teruggeweest. Het is verandert. De skigebieden vallen nu onder 1 skipas (nog niet aansluitend, maar het is allemaal behoorlijk uitgebreid en je kunt leuke tochten maken). De bergen zijn nog steeds ruig en kaal. Het is leuk om elke dag even een stukje door Andorra te rijden naar een ander skigebied en in weer een ander stadje rond te neuzen. De authentieke typerende huisjes, kerken en torens zijn wat mij betreft kenmerkend Andoriaans...