In de schoolbanken in het oude Albanië. De kinderen gaan allemaal heel braaf zitten voor de foto. Het is in de tijd dat ze in een moeilijk bereikbaar en afgelegen dorp wonen en nog nooit een buitenlander hebben gezien.

Wanneer ik na een barre tocht lopend in zo'n dorpje aankwam, kon ik er nooit meer zomaar weg komen. Ik moest altijd kennis maken met de kryplak, het dorpshoofd, iets drinken met de mannen, vertellen wat ik vond van het communisme en hoe het er in het westen uitzag, spelen met de kinderen en me met wat eten laten vertroetelen door de vrouwen.