Hier zie je de enorme 'Cao Dai'-tempel. Toen ik deze voor het eerst zag, kon ik mijn ogen niet geloven: zoveel kleuren en zo'n bijzondere ceremonie.
De aanhangers van Cao Dai wonen vooral in de Mekongdelta en in de provincie Tay Ninh, waar deze tempel staat.
De Cao Dai kennen net als in de roomskatholieke kerk een paus, kardinalen, aartsbisschoppen, bisschoppen en priesters. ook vrouwen kunnen een (lager) ambt bekleden. Men leeft celibatair en is vegetariër.
Het geloof van de Cao Dai ontstond in 1926, toen Ngo Minh Chieu in ‘contact’ kwam met Cao Dai, het hoogste Opperwezen. Deze spoorde hem aan om het beste uit alle wereldreligies met elkaar te combineren en er zo een nieuwe, ideale godsdienst van te maken. Zo ontstond er een mengeling van ondermeer Boeddhisme, Confucianisme, de Islam, het Christendom, het Hindoeïsme en het Vietnamees Spiritualisme.
Het symbool van de Cao Dai is het alziende oog, duidelijk zichtbaar voor op de tempel, en hun motto luidt: ‘Dieu et Humanité, Amour et Justice’ = ‘God en de Mensheid, Liefde en Gerechtigheid’. Deze stroming heeft meerdere soorten heiligen. Jezus is er één van, maar ook Victor Hugo hoort erbij.