We zijn in Hué aangekomen, de keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Grootste trekpleister is de verboden stad, het voormalige keizerlijk verblijf. Een enorm complex met rijk versierde tempels, hallen en pracht en praal vol historie.
Daarnaast ligt Hué ook aan de Parfum rivier, een naam die de rivier kreeg door de bloesem die vroeger de rivier een heerlijke geur gegeven zou hebben. De geur is verdwenen, de naam is gebleven.

Al deze grote trekpleisters waren leuk en mooi maar het meest heb ik genoten van een fietstochtje tussen de rijstvelden over het platteland naar een klein dorpje: Thuy Thanh. Een gemoederlijk dorpje waar, zo zegt men, de vriendelijkste mensen te vinden zijn van heel Vietnam. Toegegeven, het dorpje beschikt niet over de pracht en praal van de stad, maar wel over de vriendelijkste glimlachen die ik gezien heb op onze reis. En dat is eigenlijk nog mooier.