Hue
Vietnam
Azië
DBluemink
Hue
VIETNAM- HUE
Begin van de middag komen we aan in t hotel.
En wat voor hotel!
Het hotel ligt op een kleine 30 min. rijden afstand van de stad Hue, aan een prachtig wit strand.
Het is dan ook het enige hotel in dit gebied.
De huisjes zijn prachtig, alleen de bedden zijn niet om op te slapen voor verwende Europeanen, later blijkt dat het Vietnamese bedden zijn, dit betekend heel hard! Het zijn net planken.
Dag twee zijn we naar een ander huisje verplaatst met Europese bedden.
Dan dient het volgende “probleem” zich aan……aangezien we afgelegen aan het strand in een deel natuurgebied verblijven komen daar natuurlijk beesten voor.
Vorig jaar hadden we slangen als huisvrienden, dit jaar zijn het kikkers, best grote kikkers ook nog.
De kinderen vinden dit natuurlijk niets, dus zit er maar een ding op, voor het slapengaan kikkers buiten de deur zetten. Dat wil zeggen ik sta met de kinderen op de tafel en Henry zet ze buiten.
In de ochtend ontbijten we lekker op het strand.
In de avond rijden we regelmatig naar de stad om lekker te eten en te shoppen.
We laten ons ook met een Riska verplaatsen in de stad, de fietstaxi. De kinderen vinden dit natuurlijk super leuk.
In veel blogs en websites word beschreven dat de Vietnamese mensen vrij stug zijn in de communicatie. Dit ervaren wij anders, veel mensen kunnen hier geen woord Engels praten dat is de reden dat ze niet snel een gesprek met je zullen voeren, omdat het gewoonweg niet gaat. De kinderen krijgen wel Engels op school, zij willen dan ook graag met je praten, om hun Engels te oefenen zo zeggen ze zelf.
Zo zaten we in een taxi vanuit Hue terug naar het hotel, maar onze taxichauffeur begreep niet waar ons afgelegen hotel stond en hij begreep onze uitleg ook niet. Uiteindelijk zijn we aangekomen in het hotel maar dit duurde dan wel 30 min. Langer dan normaal.
Natuurlijk zijn we naar de Citadel geweest, de keizerlijke stad. Dit is een plek die veel toeristen bezoeken, wij ook. T is mooi om te zien. Veel groter ook dan verwacht, het is met recht een stad, die deels gerestaureerd is na de oorlog maar ook delen nog niet. In 1968 was het gebied een waar slagveld van bombardementen, pas in 1992 zijn de mensen begonnen met het te restaureren. Er staan dan ook nog steeds veel ruïnes.
Toch als ik heel eerlijk ben vind ik van alle reizen die we hebben gemaakt, het altijd nog het leukst om de lokalen bevolking op te zoeken in gebieden waar geen toeristen komen. Ik vind t leuk om echt met de mensen in contact te komen met al hun gewoontes en gebruiken. Dit is dan ook de rede dat we nooit een georganiseerde reis zullen boeken, dan ga je naar de toeristische trekpleisters van het land op plekken waar de mensen totaal op het toerisme zijn ingespeeld.
Dit keer is het niet zo moeilijk om de locale bevolking op te zoeken, het hotel ligt immers heel erg afgelegen en de meeste toeristen komen niet buiten het terrein.
Wij wel, zo lopen we naar het plaatselijk dorpje. Al snel blijkt dat kinderen uit het dorpje nog nooit een Europeaan hebben gezien. Ze rennen hun huisjes uit en blijven ons na zwaaien tot we uit het zicht zijn. Het lijkt wel of er hier om de tweehonderd meter een tempel is, de een is nog mooier dan de ander.
Na een stukje lopen komen we op een klein marktje. Het stinkt vreselijk, Henry wil hier graag overheen lopen, wij lopen er met tegenzin achteraan. Ze verkopen Van alles hier, zo ook verse kip.
Ik zeg vers omdat de levende kip in een hokje zit en geslacht en geplukt word waar je bij staat……
Oke…..genoeg, ik wil hier weg, hiervoor zijn we te verwesterd, we hoeven het niet te zien.
Buiten zit een heeel oud klein Vietnamees vrouwtje, wat een pracht mensje. We willen wat bij haar kopen dus kopen we 60 stokjes om mee te eten, voor Isa dr spreekbeurt op school na de vakantie. Isa is blij die gaat de klas met stokjes leren eten, maar wat nog leuker is dat vrouwtje weet niet wat haar overkomt, zo blij is ze. Ze bedankt ons en we krijgen een hand en een grote glimlach.
En dit vind ik de alles leukste momenten van reizen. De mensen, met hun gewoontes en gebruiken.
Morgen rijden we met een gids naar Hoi An, onze volgende bestemming.
Laterrrrrrr
Foto's
