Op weg near de Mekong delta

Door: Reysigers

Geplaatst op Jan 27, 2012

Op weg near de Mekong delta vanuit Cambodja, een tocht per boot van ongeveer 6 uren. Als we van boord gaan staan we daar, wat nu. Niemand die ons ophaalt, dit terwijl we een georganiseerde tocht voor 4 dagen geboekt hebben. We zoeken het zelf uit door het reisbureau op ons ticket te gaan zoeken. ‘’Sorry Sir, a guide had to pick you up but he is not here on this moment’’. Daar doen we het mee. Toch verlopen onze 4 geboekte dagen goed. Beetje ongeorganiseerd omdat we vanuit Cambodja komen. Tegenovergestelde richting. Met een beetje mijn charme in de strijd te gooien, komen we een heel eind. De Mekong delta, wordt ook wel de graanschuur van Vietnam genoemd met slapende dorpjes, talloze waterwegen en vooral kleurrijke drijvende markten. De Vietnamezen noemen de Mekong: Rivier van Negen Draken. Dit omdat er negen belangrijke takken van de rivier uitmonden in de Zuid Chinese Zee. De Delta is vruchtbaar o.a. met sesamzaad, pinda’s, cashewnoten, ananassen, pompoenen, maderijnen, meloenen, kool, kokosnoten, suikerriet en natuurlijk ook rijst. Zo zie je maar, we gaan hier niet verhongeren en alleen gezond voedsel tot ons nemen. De keuken in Vietnam is gevarieerd, eten met stokjes gaat ons steeds beter af. Alleen hebben we moeite met de manier hoe deze mensen met dieren omgaan voordat ze gegeten worden. Zouden niet moeten mogen en er zouden bij ons straffen op staan.

Ho Chi Minhstad of te wel Saigon ( veranderd in 1976 door de toen pas gevormde Socialistisch Republiek in Ho Chi Minh) is het verkeer een grote chaos. Alles rijdt kriskras door elkaar, vooral brommers en scooters. Er zijn maar weinig stoplichten. Als er een stoplicht is, staan ze met z’n honderden te wachten voor het rood. Kans dan om over te steken. De avondspits is krankzinnig, zouden het allemaal auto’s zijn dan zouden het 2 á 3 lagen op elkaar zijn. Maar we weten de klus te klaren en het wendt. Bij de eerste stap worden we al bijna van onze sokken gereden. Zogauw we verder lopen, staan we bijna midden op de straat en kunnen we niet meer terug. Een arm omhoog en lopen en hopen… Aan alle kanten blijven de motoren doorrazen. Op een centmeter na schieten ze voorbij maar we bereiken steeds weer veilig de overkant. We maken een uitstapje met de bus naar de Cu-Chi tunnels. In de jaren veertig gebruikte de Viet Minh de tunnels al in de strijd tegen de Fransen en tijdens de Vietnam oorlog dienden ze als schuilplaats voor de Vietcong. De tunnels waren/zijn 50 cm tot 1 mtr breed maar zijn gedeeltelijk voor de toeristen breder gemaakt. Een aparte ervaring, alhoewel we ons er meer van voorgesteld hadden. Verder bezoeken we een kathedraal ,’’Nortre Dam’’(uit de franse tijd) en een bijzondere Chinese tempel. Er is niet zoveel te zien in Saigon, het is nog een vrij jonge stad. We kopen een Open Busticket. Zo’n ticket brengt je naar de belangrijkste plaatsen van Saigon naar Hanoi en je kan uit en instappen wanneer je wilt. Erg gemakkelijk. Tot nu vinden we het landschap in Vietnam maar matigjes en de mentaliteit van de Vietnamezen, ‘’ieder voor zichzelf’. Mis wel een beetje de vriendelijkheid van de Cambodjanen. Free FiFi in de hotel is wel gemakkelijk. Ons hotel is een aanrader!! 6 hoog en alles erop en eraan. Buiten raast het verkeer, binnen is het relaxt. Facebook is geblokkeerd in Vietnam. Jammer!! Alhoewel Vietnam een communistische land is, is daar weinig van te merken .

Met een sleeperbus (heerlijk) toeren we naar Mui me, een strandplaatje. Dit was ooit een klein vissersdorpje maar is inmiddels uitgegroeid tot de grootste badplaats in zuidelijk Vietnam. Het gaat er gemoedelijk aan toe. We maken een dagtour en wandelen van een vissersdorpje over het strand naar ons hotel. (10 km)Vermoeiend maar het geeft een voldaan gevoel. Omdat we een opentour bus van Saigon naar Hanoi gekocht hebben, kunnen we uit en instappen waar we willen en we worden iedere keer weer bij een hotel afgezet. We trekken verder met de bus naar Da lat. Het landschap begint weer wat rustiger en mooier te worden,met bossen, bergen, en akkers. Het is er flink koeler en we hebben na lange tijd weer wat warms aan. De busrit loopt goed tot halverwege, dan weigert ons vervoermiddel om ons verder te brengen.