Side,

Al jaren bezocht ik enkele weken dit mooie land.
Dit vol met oude cultuur en zeer lieve mensen.
Oude culturen die al eeuwen samen wonen.
Samen wonen in vrede en lief voor hun naasten.

Onbegrijpelijk die weerstand van nu vandaag de dag.
Onbegrijpelijk die waanzinnige opstand van nu.

Ik weet het land is groot met diverse volkeren en meningen.
Meningen die je niet met iedereen zal kunnen delen.
Maar dan toch smeek ik om die onlusten te stoppen.
Gewoon stoppen voor welke zin.

Ach ik ben gewoon een meeuw.
Een meeuw die kan vliegen.
Vliegen als ik bang ben van zo daar komt weer een vent aan.
Een vent in de verte en die doet niets.

Maar wie weet het.