Op mijn reis door Tibet vond ik het bezoek aan Samye echt één van de hoogtepunten. Het begint met een overtocht over de rivier op een soort platbodem boot. Bij het oudste klooster van Tibet kan je in het gastenverblijf overnachten. Dit biedt de unieke gelegenheid om het kloosterleven van dichtbij mee te maken. Zo hebben wij 's avonds op het dak van het klooster met het warme avondlicht op ons rug genoten van de reciterende monnikken. 's ochtends kan je per truck naar het nabijgelegen nonnenklooster om de ochtenddienst bij te wonen. Op de achterste rij voelt het net alsof je zelf deel uitmaakt van de gebeden, het gezang en getoeter van de hoorns. Een bijzondere belevenis. Ja, de omgeving van Samye straalt een en al magie uit. Om deze unieke ervaringen nog eens te laten bezinken kan je terug wandelen naar het kloostercomplex, langs de rivier, temidden van een enorm weids landschap en eindigend in het dorpse boerenleven. Het gehele kloostercomplex is in mandelavorm gebouwd als weerspiegeling van het universum. Als je er zo midden in zit, zie je dat niet. Daarom is het werkelijk het summum om de nabijgelegen zandheuvel ten westen van Samye (vertrek vanuit de oostelijke poort), de Hepo Ri op te klimmen. Nooit zal ik dit magische uitzicht vergeten: de mandelavorm in vol ornaat, temidden van een prachtig uitgestrekt zandlandschap! Op deze heuvel bevindt zich ook een gewijde plaats aan Guru Rinpoche die hier de demonen van Tibet verjoeg. Ter ere hiervan ontbreken de nodige gebedsvlaggetjes en een plek om wierook te branden natuurlijk niet. Kortom, als je hier bent, vergeet deze klim van half uurtje à uurtje, niet. Het is de moeite meer dan waard, vooral bij het vroege ochtend- of strijkende namiddaglicht!