Dochter in Thailand

Door: Berthy

Geplaatst op Jun 30, 2016

Waarom snap ik niet zo hoor, maar ik krijg nog al eens ongevraagd commentaar van farang die vinden dat ik op mijn leeftijd geen kind meer zou moeten verzorgen, maar genieten van mijn vrije tijd. Dat ik hardstikke blij ben met mijn dochtertje dat gaat er bij hen kennelijk niet in. En Opa’s en Oma’s dan, vraag ik wel eens. Die zijn toch ook trots op hun kleinkinderen en ik geef het voorbeeld van mijn oudste zus die 5 dagen in de week voor 2 van haar kleinkinderen zorgt en wel 24 uur per dag, want de kids blijven ook slapen. Voor die mensen die mij maar ‘zielig’ vinden, vertel ik het volgende: Onze dochter wordt over 2,5 week 1 jaar. Ze heeft 2 tandjes, onderaan, en had bij het doorkomen er veel last van. Robin huilt zelden en als ze het doet dan is er ook echt wat aan de hand. Zo ook gisteravond, ze lag nog geen 10 minuten in bed toen ze hard huilend en helemaal overstuur wakker werd. Kennelijk last van 2 tandjes die zich in het bovengebit aankondigen, want overdag liep ze ook al op van alles te bijten. Ze bleef maar huilen en toen ben ik naast haar gaan liggen en begon haar favoriete liedje ‘Bingo Dog’ te zingen, dat zij van een YouTube cartoon kent. Blij keek ze mij aan, stopte met huilen en toverde een grote lach op haar gezicht, zo groot dat ik de doorkomende tandjes kon zien. Pappa moest even stoppen met zingen, want een brok in mijn keel en even daarna tranen in mijn ogen. Toen het weer ging zong ik zachtjes de song van Albert West ‘Dance on little girl’ voor haar, doe ik wel vaker. Haar ogen gingen half dicht en langzaam viel ze in slaap.