Na de aardbeving

Door: Reysigers

Geplaatst op Nov 6, 2015

Vanaf het vliegveld van Kathmandu naar de Thamel, een belangrijk toeristisch trekpleister van deze hoofdstad sinds de jaren 80, is er niet veel van schade, veroorzaakt door de aardbeving van 25 april jl. te zien. Ook in de Thamel weinig schade.

Vandaag een ontmoeting met Neera, een Nepalese vriendin. Ze heeft een dagje vrijgemaakt voor ons en zal ons weer ontmoeten in Ganesh Himal, ons vertrouwelijk hotel waar we altijd verblijven in de Thamel. Omdat de taxitarieven flink gestegen zijn ,reist Neera per bus met ons terug naar haar woonplaats Kirtipur.

Kirtipur, gelegen op een afstand van 7km ten zuidwesten van Kathmandu en strategisch gezien bovenop een heuvel. Wonder boven wonder zijn hier de oudheden, tempels, e.a. bespaard gebleven. Stevige huizen, gebouwd met beton, stenen, specie en staal staan nog overeind maar de wat minder stabiele huizen, gebouwd met veldstenen en klei, dikke muren maar onstabiel, zijn ingestort. Er wordt hier en daar al flink gewerkt en bakstenen worden keurig opgepoetst en opgestapeld om het her te gebruiken. De regering laat het afweten wat betreft huisvestiging voor de daklozen. Woonde ze na de aardbeving in eigen gemaakte tenten, op termijn met de regentijd in verschiet, was dit geen goede optie, veel lekkages, vandaar dat deze mensen zelf met behulp van zinken golfplaten en bamboe, een hutje in elkaar geknutseld hebben. Ook dit niet het meest ideale, want in de zomer te warm en in de winter te koud. Het kwik kan tot om het vriespunt dalen de aankomende winterperiode. Met enkele van de te mogen ontvangen donaties helpen we enkele gezinnen .Neera brengt ons naar de enkele getroffen gezinnen. Het is schrijnend te zien en te horen hoe deze mensen verder moeten en familieleden verloren zijn.

De weg terug naar ons hotel is traag, alhoewel er een tekort aan benzine is, toch nog veel verkeer. Enkele bussen zijn gevaarlijk vol, zowel in als op de bus. Dat laatste is in normale omstandigheden verboden maar wordt nu oogluikend toegestaan. Het tekort aan benzine, medicijnen en voedsel wordt veroorzaakt door de al zes weken durende blokkade aan de grens met India. De spanning tussen de beide landen worden daardoor aangesterkt. Onderweg zien we honderden bromfietsen in één lange rij, wachtend op een beetje benzine. Maar enkele liters per dag mogen ze tanken en de prijzen rijzen de pan uit. Voorheen 1 euro per liter, vandaag 5 euro per liter. De taxi prijzen zijn vervijfvoudigd. Na de aardbeving is dit weer een nieuwe ramp voor Nepal, Gasflessen zijn niet meer te koop en als ze hier en daar nog te koop zijn op de zwarte markten onbetaalbaar voor de meeste gezinnen. Vandaar dat veel mensen koken op hout en kerosine. Ook bouwmaterialen zijn moeilijk aan te komen, wat de opbouw ook niet bevorderd. Voor een zak cement betaal je al snel 16 euro wat voorheen 5 euro koste. Erg duur als je bedenkt dat het gemiddelde dag inkomen van een Nepalees 5 euro bedraagt.

Ook op de menukaart van ons hotel, staan veel gerechten die ze niet kunnen opdienen. Ook een erg tekort aan voedsel zal er gaan komen als deze blokkades nog lang gaan duren. Nepal is erg afhankelijk van India. Het is ook te zien aan veel mensen dat ze op het puntje van hun tenen lopen. Bezig overspannen te raken. Niettemin toch nog een prachtig volk met een eeuwige lach op hun gezicht ondanks de spanningen.

AUB. laat Nepal niet in de steek en blijf komen want het is nog steeds een prachtig land met een vriendelijke bevolking. Mensen die goed hun best doen om het land weer op te bouwen.