ongelukje

Door: Reysigers

Geplaatst op Jan 21, 2012

vervolg

Eerste dag trekking gaat prima, tweede dag ook tot het laatste kwartier. We besluiten de nacht daar te brengen bij Ruk 's tante 's .We hebben een zware tocht achter de rug, steile trials vanaf 7 am. Vroeg vertrokken omdat het op de dag bloedje heet wordt aan deze kant van de berg. Ruk reikt me zijn hand toe als er een onderbreking is op het smalle pad.
Dan net voordat ik naar zijn hand grijp, ga ik te kort op de kant staan welke schijnbaar afbrokkelt (landslide) en ik in een gat van 1,5 tot 2 mtr. diep belandt. Even raak ik buiten bewustzijn totdat ik Ruk boven me hoor roepen. " Laat me aub. hier liggen",roep ik. Ben misselijk en voel meteen dat er iets mis is met rechterpols.
Pijn,pijn,pijn. Met z'n tweeën (familielid) trekken me voorzichtig uit het gat. Over de schouders van Ruk hangend, komen we bij zijn familie aan. Er wordt meteen een bed onder de veranda voor me klaargemaakt. Een medicijnenman uit het kleine dorpje wordt er bijgehaald. Gebroken is zijn diagnose. Hij smeert wat crème op mijn pols en wikkelt er een verband om. .Een vriendelijke man die ons later in zijn huis uitnodigt. We slapen onder de volle maan, Ruk op de grond naast mijn bed. Van slapen komt niet veel terecht, de hele nacht huilt er een baby van de familie en om 4.30 am begin de haan te kraaien en houdt niet op. Ik zit nog steeds met een gebroken pols en dat doet erg pijn. Al vroeg heeft Ruk een jeep besteld om ons naar de rivier te laten brengen maar eerst nog in de donker een half uur een pittige trail maken. Een jongen van het dorp draagt mijn bagage. Ruk zorgt ervoor dat ik niet nog eens val. De rit met de jeep is geen pretje,zeer slechte weg en jeep slingert alle kanten welke mijn pijn niet verzacht. We steken lopend de rivier over met een hangbrug, lopen weer 45 minuten en daar staat een tweede jeep klaar. In 45 min, zijn we in Tansen. We frissen ons wat op,eten een hapje(niet veel honger) en lopen naar een ziekenhuis waar een Xray (foto)wordt gemaakt en door een westerse arts de diagnose wordt gesteld. Aan een kant gebroken aan de andere kant licht beschadigd. Er wordt een vloeistof in mijn bovenin mijn arm gespoten welk het gevoel zou moeten afnemen maar dat wil maar niet lukken, eigenzinnig mens dat ik ben. Zal jullie alle detail besparen maar ik heb erg pijn gehad. Ruk doet alles voor me,kan mijn veters nog niet eens strikken. De pijn wordt met een paracetamol wat minder. Ik ben erg netjes en vriendelijk behandeld in het ziekenhuis. 10.00 am in het ziekenhuis en uiteindelijk waren we om 17.00pm klaar. Wachten,wachten,wachten.

Ik verblijf nu bij Ruk 's familie,heb hier mijn eigen kamertje alles wordt voor me gedaan.
Ik typ hier met mijn linkerhand op mijn IPad mijn verslag in. Zal hier nog eens 10 dagen gaan blijven. We zullen naar een groot feest van de familie gaan in Butwal en later naar Lumbini,de geboorteplaats van de Boeddha en veel mensen opzoeken die daarom gevraagd hebben. Ook leuk, geen trekking meer. Jammer!


Over 6 weken mag het gips eraf. (Op dit moment nog 4,5 weken te gaan)

Wordt vervolgd