Busrit

Door: Reysigers

Geplaatst op Jan 21, 2012

vervolg

Ik ga op weg naar Tansen, een busrit van 5 uurtjes die uiteindelijk veel lager zal duren. Ik ontmoet een Ned. meisje en we spreken af samen in avond te gaan dineren. Ruk, vriend/gids staat al twee uurtje op me te wachten. Ik word weer hartelijk ontvangen door de familie. In de ochtend was ik mijn kleding in een teiltje, wandel wat rond en geniet van de bergtoppen. Ik logeer bij de familie en er wordt een ontbijt voor me gemaakt. Meana, Ruks vrouw heeft een klein kruidenierswinkeltje. Niet te vergelijken met onze supermarkten. Jammer dat ze geen Engels spreekt. Dochter Rainy is twee weken geleden getrouwd. Gearrangeerd en binnen twee weken.

Weer later na een prachtige busrit brengen we een bezoek aan festival activiteiten die nog steeds gaande zijn, er wordt gedanst met zwaarden.
Omdat we wat te vroeg zijn, brengen we eerst een bezoek aan mensen die we daar al eerder ontmoet hebben in Januari dit jaar. Een gezellig weerzien weer. Ook later wanneer er op mijn schouder getikt wordt, herken ik weer iemand uit die tijd. Destijds dacht hij dat we door zijn overleden moeder gezonden waren. We werden toen aanbeden, er werd voor eten en drinken gezorgd, tika op ons voorhoofd aangebracht en we kregen zelfs een donatie.. Hij vraagt me een kopje thee te komen drinken maar helaas de bus komt zo. Ik beloof hem terug te komen. Dacht ik dat we de ergste busrit wel gehad hadden met Ramesh (andere gids/vriend),welnee,deze rit was nog erger. We passen nog net in de deuropening. Na een half uurtje een theepauze (chauffeur moet ook rusten). Ons wordt gevraagd om op het dak te klimmen en zo klauter ik langs een smal trapje naar boven en zet me op de daar liggende zakken rijst. Na 5 min. blijkt er toch een controlepost te zijn en wordt ons weer verzocht van het dak te komen. Ingeklemd tussen de cabine en de mensen met geen cm tussenruimte rijden we verder. Ik ruik de verschillende lichaams geuren, inclusief die van me zelf. Het is nog steeds zo'n 30 graden. "Nog maar een half uurtje te gaan", roept Ruk me toe na een half uurtje gesnoven te hebben. Thuis gekomen maakt hij een heerlijk diner voor me.

Na een goede nachtrust gaan we op trekking. We zullen twee treks naar verschillende oorden gaan maken en tussen door een groot familie feest in Butwal, en uitrusten. Trek een is licht, trek twee zal een pittige zijn. De eerste dag een trek van 6 uren. Het is genieten van de schitterende vergezichten, de bergen, de groene rijstplateaus. Wat is het hier toch mooi, paradijselijk. Aangekomen bij Ruk 's farmhouse, ga ik bezweet bij zijn ouders onder de koude douche staan en was meteen mijn kleding. Glijd ook nog eens flink onderuit en kijk meteen rond of niemand het ziet. Nee dus,gelukkig.(zal niet bij de eerste keer blijven). Het slapen in het farmhouse is weer afzien (in Jan. al meegemaakt).een hard plankje met daarop een molton,niet bepaald wat ik thuis gewend ben. Ik kan ook op de grond slapen maar ik ben geen rattenvanger,hou het liever wat hoger. De wc is begroeid met onkruid. Ach, zegt Ruk, " this is a national park". Moe maar voldaan val ik in slaap.
Alweer in de vroege ochtend (5 uur) klinken er weer ochtendgezangen uit de luidsprekers van de buren. Deze keer zijn het mooie klanken, de Gayatri manta. Als ik de luiken van het huisje open,zie ik de mist nog in de dalen hangen en dan die vogelgezangen, het maakt me een met de natuur. Ruk heeft samen met zijn moeder een papje en ontbijt voor me gemaakt, niet dat het me zo lekker smaakt maar wel krachtig welke ik deze dag nodig zal hebben. Ruk klimt nog in een boom om wat fruit (jueve) te plukken voor onderweg en zo beginnen we aan onze tweede dagtrek

wordt vervolgd