Centraal hoogland
Overgewicht
Bijna 10 kilo teveel bagage.
De baliebediende deelt ons mede,’’het is verstandiger om wat over te pakken en als handbagage mee te nemen’’. Het zou anders zo’n 40 euro per kilo kunnen gaan kosten. Tel uit, niet bepaald goedkoop. 1 stuks handbagage per persoon mag maar wij hebben al ieder 2 stuks. Gelukkig hebben we nog een stevige shopper. Het wordt nog spannend want maar 8 kilo per persoon is toegestaan, we hebben er nu 28 kilo samen. Amsterdam- Londen geen probleem. Londen-Delhi geen probleem en van Delhi naar Kathmandu wordt onze handbagage ook niet gewogen. Een grote opluchting.
Ik ben moe, moe van al de voorbereidingen. Pas op de vlucht krijg ik wat rust over me heen en al zeker als ons een glaasje wijn toegereikt wordt. ‘’Kathmandu here we come’’. De vlucht met Air India is okay,goede plek, genoeg beenruimte (eten minder) en ik luister naar de vier jaargetijden van Vivaldi.
Het is toch weer even wennen als we Kathmandu binnen rijden met een oude taxi, de warmte , de armoede en de drukte. Er is een festival (Dashein)gaande en dat gaat zo’n 10 dagen duren.
Toeristenbussen zijn volgeboekt, lokale bus is geen optie,teveel bagage, bovendien zijn ze overladen vol. Neera onze Nepalese vriendin heeft alle moeite voor ons gedaan maar het is haar niet gelukt om ons een paar dagen later naar Gurka te laten brengen.
We besluiten na een volle dag (2 nachten) in Kathmandu met haar doorgebracht te hebben een taxi te nemen, een rit van zo’n 4 uren.
Onderweg naar Gurka, de plaats waar we Ramesh (een vriend) zullen ontmoeten om een dag later samen naar zijn familie te vertrekken. Het is ongelooflijk druk op de weg vanwege het festival. Volgepropte bussen met mensen,gieten en kippen, brommers,trucks, en massa’s mensen gaan aan ons voorbij. Veel politie op de been. We zien vooral veel geiten,soms gepropt in kleine autootjes,ongelooflijk en gelukkig weten ze nog niet welk noodlot hun te wachten staan (hoop ik).De wegen naar Gurkha hebben een slecht wegdek. We zijn ongeveer halverwege als er een bus op ons in rijdt. Flinke krassen aan mijn zijde maar wij blijven ongedeerd..
In plaats van na 4 uren kunnen we Ramesh pas na 7 uren in onze armen sluiten.
Na een dag vertrekken we samen met Ramesh 1, Ramesh 2, Sunita (zijn vrouw )en drie andere familieleden naar Ramesh 1 zijn familie. Een tocht per lokale bus van zo’n 4 uren. Een zéér slechte weg vol diepe afgronden, bijna onberijdbaar. Na nog eens een twee uur durende steile wandeling komen we in het dorpje aan. Weer een warm welkom!!!