Manaslu trekking dag #08 - 'land slide'
Nepal
Azië
MennoRietdijk
Manaslu trekking dag #08 - 'land slide'
Vandaag is soort van ‘de dag waarvan je wist dat die ging komen’. Op het stuk tussen Chumling en Lokpa wacht ons weer ‘de land slide’, die we vier dagen geleden al met angst en beven omhoog overwonnen hebben. Het pad zou als het goed is inmiddels weer redelijk hersteld moeten zijn, maar daar staat tegen over dat we het stuk nu bergafwaarts moeten gaan zien te trotseren.
Ondanks wat wolkjes is het ‘golden hour’ ochtendlicht weer prachtig en beginnen we met de afdaling naar de hangbrug. Hier komen we lokale vrouwen tegen met gigantische balen gedroogd gras op hun rug. Na het oversteken van de rivier is het even pittig klimmen en na een korte pauze weten we wat er komen gaat.
De Nepalese werklieden zijn er niet meer, maar hebben met opgestapelde stenen wel een soort van trap gemaakt op de steile stukken van de land slide. Er valt geen ontkomen aan, dus met een knoop in m’n maag en een diepe ademteug kijk ik eerst maar de gehele land slide naar beneden. Van deze hoogte lijkt de rivier een vredig kabbelend beekje waar, met een beetje fantasie, een prachtig snelle glijbaan in uitkomt. En glijbanen zijn leuk! Jammer dat ik mijn zwembroek niet bij me heb. Toch maar op het pad blijven dan. Met de pet ver naar voren en gebogen hoofd wordt mijn gezichtsveld redelijk beperkt tot mijn voeten en de meter ervoor. Zeer voorzichtig is het stap voor stap langzaam vooruitkomen. Er liggen nog veel losse kleine steentjes die uitglijden verraderlijk maken. Ik moet bewust eraan denken om adem te blijven halen en de opluchting is dan ook groot als we veilig aan de andere kant van de land slide staan. Met nog trillende benen geven we elkaar met klamme handen high-fives!
Het stuk verder naar Lokpa is voornamelijk afdalen, hoewel er stiekem ook nog wel wat klim stukken in zitten. Als we na de lunch de vallei van de Budhi Gandaki rivier weer naderen, zien we aan de overkant de trail van de Manaslu circuit trekking liggen. Iets lager dan waar we nu staan, maar toch een behoorlijk stuk hoger dan de rivier. Voor een zipline zou dit echt een perfecte plek zijn! Scheelt zo zeker anderhalf uur lopen, want het is eerst nog een stuk naar beneden naar de splitsing. Hier zijn we vijf dagen geleden afgeslagen om de Tsum vallei in te gaan. Vlak na de splitsing steken we de rivier over en klimmen we aan de andere kant weer omhoog, nu op de route die ons gaat leiden naar de bron van de rivier die we de komende dagen volgen: de Larkya glacier op ruim 5.000 meter hoogte.
Als de gids stilstaat en naar de steile bergwand aan de overkant wijst en ik daar een ezelkaravaan zie lopen, realiseer ik me dat dat het pad de Tsum vallei in is. Daar komen we net vandaan en ik voel nog een vlaag van verlate hoogtevrees. Maar ach, na het succesvol traversen van de land slide vanochtend, kunnen we nu alles wel aan!
Als we om 14 uur aankomen in Pewa zijn we al behoorlijk moe. Het is nog ruim een uur naar het volgende dorpje Deng, waar we bedacht hadden om te gaan overnachten, maar mede gezien de dichtgetrokken lucht besluiten in Pewa te blijven, gelegen in een prachtig smalle kloof met steile, doch groen begroeide rotswanden. De vermoeidheid is ook niet zo verwonderlijk na al twee dagen meer dan 20 kilometer per dag gelopen te hebben en daar vandaag ook weer in de buurt te komen. Zeker niet als ik zie dat we 1300 hoogtemeters hebben gemaakt vandaag, terwijl we nu circa 700 meter lager geëindigd zijn dan de start in Chumling vanochtend!
In de jungle hitte was het weer flink zweten en na een welkome koude douche is het powernapje erg fijn. Even de tijd om alle indrukken van vandaag een plaatsje te geven. Zachtjes tikt de regen op het golfplatendak. We hebben de juiste keuze gemaakt en het is erg fijn om die flexibiliteit te hebben. Niks ligt nog vast en we kunnen per dag zien hoe het gaat en waar we zin in hebben!
Foto's
