ijdens een rondreis door Birma mag een treinreis tussen Pyin oo Lwin en Hsipaw niet ontbreken.
Het uitzicht onderweg is mooi, maar je doet dit traject eigenlijk maar voor één reden; het passeren van het Gokteik brug.

De brug, gebouwd in 1901, was in die tijd de langste en hoogste steigerbrug ter wereld.
Doordat de trein vóór de brug zigzaggend de berg af rijdt maakt het niet uit aan welke kant je zit. Gedurende de afdeling die zo'n 10 minuten duurt heb je vanaf beide kanten regelmatig zicht op Gokteik.

Net voor de brug is een heel klein station. En alhoewel het verboden is om de trein te verlaten om foto's te maken van de brug (vanwege veiligheidsregels) houdt niemand zich daar aan.

Omdat bijna iedereen de bekende plek op zoekt van waar hij volledig zicht heeft op de brug, heb ik er voor gekozen om een ander standpunt te nemen.
Liggend op de grond om zowel de brug áls de rails in één foto te vangen.

Dat leverde me wel een reprimande op van een official.

Maar de foto had ik.