Rondje Yangon en Italiaanse les
Rakhine
Myanmar
Gorke
Rondje Yangon en Italiaanse les
[i][b]Vandaag slapen we uit we zijn moe van het vele reizen en Soe komt toch pas om 10 uur dus hebben we alle tijd. We krijgen weer een geweldig ontbijt voorgeschoteld iedere dag heeft het personeel een Birmese lekkernij voor ons wat we heerlijk vinden. Deze mensen doen zo hun best om het ons naar de zin te maken.
Klokslag 10 uur komt Soe voor rijden hij is altijd zo stipt op tijd de schat. In de auto hangen weer verse bloemen daar zorgt hij dagelijks voor het ruikt heerlijk. We gaan vandaag een rondje Yangon doen en als eerste gaan we naar de Bogyoke markt het is een leuke overdekte markt waar van alles te koop is van sieraden, kleding en nog meer snuisterijen waar toeristen gek op zijn. We hebben alle ruimte we zijn de enige toeristen op de markt we beginnen er aan te wennen maar zien het liever anders dit is zo triest voor de bevolking. We slenteren een uurtje over de markt en kopen wat prularia bij verschillende kramen, de verkopers zijn in hun nopjes want geen toeristen geen brood op de plank!
Na de markt rijden we door een zeer rustig Yangon naar de plaatselijke glasfabriek. We worden hartelijk ontvangen door de chef en krijgen een rondleiding door de fabriek. We kijken onze ogen uit en vinden het een bijzondere ervaring om te zien wat er allemaal gemaakt wordt in de werkplaats. Na de rondleiding worden we getrakteerd op een kopje thee met snoep de chef hoopt dat we nog wat kopen in z,n winkeltje. Joop vraagt mij het deze keer niet te doen, we hebben al zoveel en moeten alles maar meesjouwen. Ik koop toch wat kleine dingetjes zo zwaar weegt het niet de chef is mij dankbaar.
Na de glasfabriek stelt Soe voor om naar een groot winkelcentrum te gaan waar westerse artikelen worden verkocht. Er is daar een fotoafdeling waar hij vaak komt. Wij vinden het ook leuk om daar even rond te kijken je weet maar nooit wat je tegen komt. Bij aankomst zijn we stom verbaasd wat een luxe dit verwacht je niet in Myanmar. Als eerste bezoeken we de favoriete fotowinkel van Soe ze verkopen daar alle merken camera`s die je in Nederland ook in de winkels ziet. Als we de prijzen zien schrikken we ons een hoedje, hoe kan een doorsnee Birmees hier ooit een camera kopen? We vinden dit zo sneu voor Soe hij wil zo graag een mooie camera….
Ondertussen hebben we hebben honger gekregen en bezoeken een van de vele restaurantjes je kan hier werkelijk alles kopen van pizza,s, Chinees zelfs broodjes kaas, hoera wie had dit verwacht ik ben zo blij als een kind en de keus in snel gemaakt we bestellen 4 broodjes kaas met warme chocolademelk oh wat smaakt dit heerlijk wat heb ik dit gemist!!
Na de lunch gaan we naar de witte olifanten kijken het blijken bijzondere beesten te zijn en dat willen we graag zien. Door de stromende regen, het komt echt met bakken uit de lucht vallen lopen we naar het verblijf van de twee kolossen. Wat we daar aantreffen staat ons niet aan de dieren staan aan zeer korte kettingen vastgebonden en kunnen nauwelijks een stap verzetten bah hoe kan je zo met dieren omgaan!!We zijn er dan ook snel klaar mee en lopen terug naar de auto.
We rijden verder door de stromende regen naar een plek waar een enorme liggende Boeddha te bewonderen is. Nou groot is hij we hebben maar zelden zo,n grote Boeddha gezien. Het is jammer dat er een lelijk ijzeren hek omheen staat maar ja je kan niet alles hebben. Heel bijzonder zijn de ogen van deze Boeddha, de ogen zijn van glas gemaakt en wel in het fabriekje waar we eerder deze dag zijn geweest. Er is drie maanden aan de ogen gewerkt het duurde zolang omdat het glas telkens afbrak de ogen zijn erg groot.
Na een leuke maar zeer natte dag vinden we het tijd worden om terug te keren naar ons hotel. Het is koud in Yangon we bestellen een grote pot thee en gaan lekker op het binnenplaatsje zitten. We merken al snel dat we niet meer de enige gasten zijn, er is een Italiaanse zakenman gearriveerd. Hij schuift bij ons aan en begint aan een stuk door te ratelen wat natuurlijk hartstikke gezellig is als je het kan verstaan. De kleine Italiaan spreekt geen woord Engels maar we vermaken ons prima met hem.
We besluiten om nog even een stukje te gaan lopen maar dat zijn we al snel zat. De straten zijn uitgestorven, hier en daar rijd een taxi door de stad. Verder heel veel militairen met zware wapens. Wat een vreselijke bedompte sfeer hangt hier. We houden een taxi aan en vragen de chauffeur om ons naar mr. Guitar te brengen. Het is donker en leeg in het restaurant en we eten snel wat we worden hier niet vrolijk van en lopen met onze ziel onder de arm weer terug naar de taxi. Bij ons hotel aangekomen drinken we nog even een biertje met onze Italiaanse vriend die blij is dat we weer terug zijn. Hij kwettert aan een stuk door wat ons weer een beetje opvrolijkt.
Foto's
