Onrust in Yangon
Rakhine
Myanmar
Gorke
Onrust in Yangon
Om 8.30 vertrekken we uit Taungau voor een lange rit richting Yangon. De lange dagen in de auto begint ons tegen te staan, de afstanden zijn niet zo groot maar de wegen zijn van erbarmelijk slechte staat dat we toch gemiddeld 6 a 7 uur in de auto zitten. We zitten een beetje weemoedig achter in de auto het is de laatste autorit we hebben het zo naar ons zin gehad tijdens onze tour door Myanmar. We vragen ons af hoe de toestand in Yangon is en we hopen dat het rustig is.
Na een uur of drie rijden is het tijd voor de lunch. Soe weet dat we de Birmese keuken meer dan zat zijn en weet een goede Chinees, We vinden het een strak plan en stappen het restaurant binnen. Het is er niet druk we zijn maar met z,n drieën terwijl we plaats nemen komt het personeel de bestelling opnemen, dit kan niet fout gaan ze zijn maar liefst met vijftien man. Tijdens de lunch die overigens prima smaakt hebben we het voltallige personeel inclusief die uit de keuken om onze tafel staan. We liggen in een deuk en hebben het gevoel dat we in India zijn
.
We stappen met een volle maag in de auto en vertrekken weer verder richting Yangon. Voor vanmiddag staat een bezoek aan Soe zijn moeder op het programma. We zijn razend nieuwsgierig hoe Soe woont en natuurlijk naar zijn moeder, we hebben al veel over haar gehoord. Op zo,n 20 km voor Yangon arriveren we in het dorp waar Soe woont we rijden een stukje door het armoedige dorp met z,n rieten huisjes, Soe toetert en zwaait naar zijn dorpsgenoten die ons met nieuwsgierige blikken aan kijken. Bij het enige stenen huis stoppen we en Soe stapt uit om het hek open te doen zodat hij zijn auto op de binnenplaats kan rijden.
We worden hartelijke ontvangen door moeders ze heeft de stoelen al buiten gezet we krijgen een cola van haar en proberen met handen en voeten met haar te praten wat ons aardig lukt. Als we de cola op hebben krijgen we een rondleiding door het huis en Soe laat trots zijn fotoverzameling aan ons zien hij heeft veel foto`s van tripjes die hij met toeristen gemaakt heeft en verteld honderd uit. We zien dat we nog veel mooie plekjes niet gezien hebben en weten nu al dat we terug komen. Binnen in de huiskamer hangen vergrotingen van zijn favoriete platen aan de muur en we zien dat hij apetrots is. We nemen afscheid van moeder en vervolgen onze weg richting Yangon.
Aan het einde van de middag komen we aan bij het Beauty land hotel waar de staf blij is mr. Poetin terug te zien, ze vinden dat Joop op deze Russische wereldleider lijkt…….. het zal wel. We drinken samen met Soe nog een biertje en spreken af dat hij ons morgen om tien komt halen hij wil ons langs een aantal bezienswaardigheden in en rond Yangon rijden
We besluiten vroeg te gaan eten want er is een avondklok ingesteld door de regering, om tien uur moet iedereen binnen zijn. We nemen een taxi en vertellen de chauffeur dat we naar Mr. Guitar willen, als we door Yangon rijden merken we dat er een vreemde sfeer heerst op iedere hoek van de staat zitten militairen achter zandzakken met groot geschut………..nee het zit niet goed hier! Bij Mr. Guitar zijn we de enige klanten wat 11 dagen geleden wel anders was toen waren er veel locals. We eten snel wat en gaan op tijd weer terug naar ons hotel. Op de terugweg zijn de straten van Yangon uitgestorven we zien alleen nog heel veel militairen de sfeer is grimmig en we vinden het vreselijk voor de bevolking. We praten nog wat met het personeel van het hotel en doen dat heel zachtjes je weet nooit wie er mee luisteren…………….
Foto's
