Hiken of Biken, of toch maar varen?
Hiken of Biken, of toch maar varen?
Het is alweer de laatste dag aan het meer. We hebben voor vandaag fietsen gehuurd en zijn op aanwijzing van de fiets verhuurder zo goed en zo kwaad gedeeltelijk langs het meer gefietst. Ik had natuurlijk weer een heel erg beste fiets, Chinese makelij, het leek wel of hij in elkaar gezet was met ijzer draadjes. Wat een rammel bak zeg. Er zat een ouderwets zadel op met van die grote veren eronder. Bij elke bult die ik tegen kwam (en dat waren er nogal wat) werd ik bijna gelanceerd zo veerde dat kreng. De remmen daar zullen we het maar niet over hebben, die vergeten we maar voor het gemakkie. Toen we vertrokken zei die verhuurder nog tegen me dat de fiets wat herrie zou maken maar dat ik me daar niet ongerust over hoefde te maken want hij had er net een nieuwe trapas ingezet en maar meteen een nieuw voorblad opgezet. Nou wij op pad, maar bij het eerste het beste bultje kwam ik er al wel achter dat het geen makkelijk dagje zou worden. Het leek wel of die fiets vast zat in zijn 3e versnelling. Ik trapte me echt het klapzuur zeg. En we waren nog geen 10 minuten op pad of die k....ketting liep er tijdens een kleine afdaling al vanaf. Nou ja dat kan er ook nog wel bij. Ik mijn mes gepakt, meer had ik natuurlijk niet en dat ding er weer op gelegd en op hoop van zegen maar weer verder. Na een paar keer stoppen en uit hijgen, we hadden ongeveer 11km gefietst zijn we op goed geluk afgeslagen naar het meer zelf. Het was gelukkig de juiste afslag want we kwamen uit bij de overdekte brug die we zochten. We hebben de fietsen weg gezet en zijn gaan lopen richting het dorpje. Er was namelijk gezegd dat we hier het meer over konden steken met een bootje. Op het eind van die brug komen iemand tegen die tegen ons begon te praten. Hij kende wel iemand, zei hij, die ons over kon varen. Uiteindelijk zijn we per bootje naar een restaurantje overgezet (natuurlijk van zijn familie). We konden daar wel wachten tot onze fietsen per boot opgehaald waren. We hebben het er maar op gewaagd en daar maar meteen gegeten. Na het eten zijn we met zijn 5en inclusief fietsen overgezet naar de overkant. Heel apart. Ik maakt wel een klein foutje, doordat het zo warm was had ik een pilsje genomen maar dat had ik beter niet kunnen doen daar kwam ik na een uurtje wel achter. Het leek wel of het de hele weg terug naar Naungh Swe berg op ging. Maar eind goed, al goed. We zijn zonder kleerscheuren thuisgekomen, zelfs zonder lekke banden wat eigenlijk een wonder mag heten gezien de wegen waar we overheen reden. Deze bestaan meer uit losse scherpe stenen dan dat het een asfaltweg zonder kuilen is. We waren gelukkig voor donker weer terug. Later hoorden we dat anderen die deze tocht gereden hebben helemaal verkeerd gereden waren. Toen we weer in het hotel terug waren hebben we even koffie gedronken, gedoucht en zijn toen maar weer naar de Golden Kite gegaan.