Avontuur in de bergen

Door: DICKV

Geplaatst op Aug 4, 2010

Tja, hoe verwoord je een avontuur van 2 dagen in 1000 woorden? Dan maar beetje telegram stijl.
Na een paar heerlijke ontspannen dagen bij Inle Lake, waar we bij kwamen na een zwaar vermoeiende ,stoffige,hotsenbotsende rit over slechte wegen en door droge rivierbeddingen, zijn we nu weer op weg naar Mandalay. Swe, de driver , weet een andere weg door de bergen, wel een bruin gebied, maar mooi! ( Myanmar heeft 3 zone's, wit is veilig,bruin wat minder en zwart onveilig en verboden) Het is een lange rit dus hij heeft haast.Herhaaldelijk vragen we wat rustiger te rijden , maar na een paar minuten crost hij er weer vandoor.Met volle vaart over een brugje heen en dan KLABANG.Veel lawaai bij de moter,Stoppen,kijken .Door de klap de radiator uit de nokken geschoten en tegen ventilator aan gevallen.Die heeft er een flink gat ingefreesd! Einde reis in the middle of nowhere! Maar het wonder geschied: tijdens hele reis nooit meer gezien dan ossenkarren en oude vrachtwagentjes komt er ineens een enorme grote trekker aan , die slaapt ons terug naar dorpje waar een plaatselijke smid probeert de radiator te repareren.Wij worden gastvrij onthaalt op thee en koekjes en krijgen een slaapmatje met kussen in de kamer! Na 2 uur kunnen we absoluut save weer verder volgens Swe! Maar als we al een flink stuk de bergen zijn in geklommen is het SISSSS! En daar staan we weer! Slechte weg,veel steenslag,geen vangrail. Swe opent de moterkap die in de cabine zit, en gooit onze voorraad water in de radiator onder het rijden door zodat stoomwolken de cabine vult en hij gauw met doekje de voorruit schoon moet vegen .Dat water is natuurlijk zo op ! Hij vraagt om onze bananen , die hij tot pap kauwt en dan ook in de radiator stopt!
Afijn ik hou het kort. Het wordt al wat schemerig ondertussen en als Swe bij een paar hutjes stopt om water te vragen roept mijn geliefde : STOP ! We gaan niet verder, dit is veels te gevaarlijk! Swe smeekt ,belooft,roept van alles,dorpje is vlak bij ,enz! Maar we houden vol en besluiten op deze plek de nacht door te brengen.Fragment uit mijn dagboek :
"Buiten is het pikkedonker,de koude wind huilt om de auto.We staan ergens stil in een absoluut verlaten stuk bergen op zo'n 800 m.hoog.Nergens een dorpje alleen een paar hutjes.Bij het licht van een kaarsje schrijf ik dit.Drinken Mikskoffie en chineese thee en een stukje beschuit dat we gekregen hebben van die lieve mensen uit die hutjes.Doen we dit nu vrijwillig? Nou nee! "
Afijn na een lange koude nacht, zakken we de volgende morgen heel voorzichtig naar beneden.overal water vragend.Na 3 uur zijn we beneden in een dorpje! Hier koopt Swe een enorm vat met water, verzamelt 20 lege mineraalwater flessen,en daar gaan we weer ! De weg is nu vlak gelukkig,dus gaat hij weer harder rijden! KLABANG ,een grote steen is door het Carter geslagen en de olie sproeit eruit.Einde verhaal! Wat volgt is nog een sleep achter een vrachtauto die zwarte stinkende rook onze auto inblaast,dan breekt het sleeptouw! We worden er helemaal gek van, en ondanks alle smeekbeden van Swestappen we uit ,slepen onze bagage eruit en gaan staan liften! Ergens op het platte land van Birma! Na een halrf uur komt er een klein pickupje aan ,de laadbak vol met meloenen.Wij er tussen in en als de koning en koningin van Lombardije rijden we , al zwaaiend naar de stomverbaasde Birmezen naar een stadje waar de behulpzame chauffeur een taxi regelt naar Mandaly.Ach ja reizen is best avontuurlijk ( soms)