Trektocht naar de Gouden Rots.
Myanmar
Azië
Worldtraveller
Trektocht naar de Gouden Rots.
Golden Rock.
Vandaag was de dag van de waarheid. Er was namelijk een kans dat we de bekende man met die hamer tegen zouden gaan komen. We zijn vroeg op gestaan, want we gaan wandelen, klimmen en klauteren. We gaan namelijk de wandeling naar de Golden Rock maken. Het is een wandeling van ongeveer 12 km waarbij we een behoorlijk hoogte verschil gaan overbruggen. Wat zal het zijn, ik denk pak hem beet een kleine 800 meter. Om te beginnen stappen we in open trucks. Dat is het normale vervoermiddel hier. Ze hebben in die trucks van die houten banken gemaakt. Comfort hoef je dus niet te verwachten. Cees en ik moeten achterop de treeplank gaan staan, er is namelijk geen plaats meer voor ons om in de truck te zitten. Het is wel een leuke tocht naar Kinpun. We een beetje winderig en fris maar daar is het tijdstip debet aan. In Kinpun zal de wandeling gaan beginnen en als we in het dorpje aan komen zijn er al erg veel mensen op de been. We hebben de nodige bekijks en aandacht dat snap je natuurlijk wel. We zijn maar meteen met de wandeling begonnen zo gauw we de auto uit waren. De wandeling voert ons eerst door het dorpje zelf. Overal zie je kleine restaurantjes en thee huisjes. Ook erg veel souvenir winkeltjes. Als we de rand van het dorpje bereiken zijn we al langzaam aan het stijgen. We komen onder andere door bamboe bossen en het is gek maar waar constant zien we kraampjes met souvenirs en etenswaren. Je denkt soms hoe kunnen ze de kost verdienen. Onderweg komen we veel bedevaartgangers tegen die al op de terug weg zijn. Iedereen is erg vriendelijk en begroet ons met de Birmese groet, Mingalebar. Wat ons onderweg verder wel opvalt is het souvenirs dat er verkocht word. Veel wapentuig zoals pistolen en automatische wapens, in grote en kleine afmetingen. Alles is nep en nagemaakt van bamboe hout. Ook het geluid dat ze er mee maken, stuk voor stuk komt er een pokke herrie uit die dingen. De tocht zelf is soms erg zwaar ondanks dat we om het uur even stoppen, veel steile stukken en erg veel ongelijke traptreden. Het is dat het niet kan want we overnachten boven maar soms denk je ik kap ermee. Op een gegeven moment horen we volop muziek en maken de mensen die we tegen komen ons duidelijk dat we er bijna zijn. Op een gegeven moment zien dat er voor ons een Birmese vrouw onderuit gaat, ze liep met een zwaar beladen schaal op haar hoofd. Ze valt omdat ze weg glijd op haar teen slippers en door de val die ze maakt haalt haar knie open. Wij ernaar toe en onze rugzak omgekeerd om de verband spullen die we altijd bij ons hebben waar we ook gaan voor de dag te halen. We hebben toen de wond een beetje schoon gemaakt en er jodium en een pleister op gedaan.
Ze is zo boos en geagiteerd dat ze van nijd haar slipper een eind weg gooit. Als ze dan verbonden is en voorzien is van diverse pleisters willen we weer op pad gaan voor het laatste stuk. Ze klampt zich aan ons vast en bedankt ons uitgebreid en zelfs als we een eindje van haar verwijderd zijn blijft ze ons maar bedanken en naroepen. Eenmaal boven worden we tegen gehouden door een groep meiden, ze willen met ons op de foto. He is raar maar waar (goed voor het ego). Bij het hotel waar we overnachten zakken we neer op een stoel op het terras, blij dat we er zijn bestellen we wat te drinken. Tijd voor een pilsje zou ik zeggen. Myanmar Beer. Later op de dag tegen zonsondergang zijn we naar de gouden rots zelf gegaan. Het is een ronde goud geschilderde rots die balancerend op een andere staat. Precies in evenwicht. Heel apart als je ziet hoe men dit fenomeen hier vereerd.
Foto's
