Zeer vroeg in de ochtend , terwijl het nog donker is, vertrekken we per paardenkoetsje naar een van de Pagode tempels in Bagan. Het is de bedoeling om vanaf een van deze Pagodes de zonsopkomst te bekijken. Na een tijdje wachten is het dan zover ; de zon laat zich eindelijk zien. ! Verbaasd was ik toen ik daar later ook een monnik ontwaarde. Hij had blijkbaar ook de moeite genomen om dit schouwspel te gaan aanschouwen. Zonsopkomst en ondergang zijn voor mij vaak momenten van overpeinzingen, rust en geven me een vredig gevoel. Mogelijk dat dit voor deze monnik ook geldt , wie zal het zeggen?