Midden in het hooggebergte van het Altain Tavan Bogd gebergte zoeken we een fijn plekje op om de lunch te maken. In de verste verte is niemand te bekennen.
Maar zodra de pan op het vuur komt lijkt het wel of iedereen het ruikt. Deze jongeman lijkt uit het niets te komen en schuift zonder een woord te zeggen bij ons aan voor de lunch. Hij spreekt alleen Kazaks, dus begrijpen doen we elkaar toch niet

Niet veel later komt er ook nog een andere man op de motor en nog wat later een jongeman op een paard ons gezelschap houden. We maken wat extra en we genieten met z'n allen van een warme maaltijd op een prachtige plek!

Graag even vergroten...