Dit is de ‘White River Valley’ in het uiterste westen van Mongolië. De natuur is hier ongerept en kent geen permanente bewoning van mensen. De enige tijdelijke bewoners zijn de nomaden die hier met hun vee in de zomermaanden rondtrekken.

De totale veestapel (schapen, geiten, koeien, jakken, paarden en kamelen) in Mongolië bestaat uit zo’n 45 miljoen beesten (en dat op een bevolking van 3 miljoen mensen …). De Mongoolse paarden zijn met circa 2,4 miljoen vertegenwoordigd. Deze paarden zijn relatief klein en uitstekend aangepast aan de vaak barre klimatologische omstandigheden in het land. Ze zijn snel, wendbaar en kunnen tot 200 km per dag afleggen. De ouderen onder ons weten nog wel waartoe dit in het verleden heeft geleid: in 1223 stond de legendarische Dzjengis Khan met een cavalerie van 40.000 onverschrokken en bloeddorstige strijders te rammelen aan de poorten van Europa …

De paarden worden niet alleen gebruikt om te berijden. Ze leveren de bevolking ook vlees en melk. De melk wordt in een gefermenteerde staat gedronken. Bij elk bezoek aan een nomadenfamilie krijg je een kommetje gefermenteerde paardenmelk aangeboden. Beleefdheidshalve word je geacht toch minimaal een slok te nemen. Ben echter nog nooit een westerling tegengekomen die zei ‘jammie, jammie, schenkt u mij nog maar een kom in’ …