Wij in Nederland zijn maar wat gewend aan ons pensioen. Dat dit niet in ieder land het geval is word goed duidelijk in Mongolië. Deze boer die ons onderdak geeft is 83 en werkt nog iedere dag op het land. Na het ontbijt (schapen longen en melkthee), neemt hij ons mee naar zijn kamelen voor een ritje. Vol trots laat hij zijn leefgebied zien waar zijn schapen grazen.

Met handen en voeten verteld hij ons dat hij geen ander leven zou willen hebben.