In Kota Kinabalu verbleven R. en ik in een guesthouse in het centrum dat werd gerund door een Chinese dame. Haar vader (Mr. Teo) kwam op een avond een praatje met ons maken en een biertje drinken. Om een lang verhaal kort te maken: hij heeft ons de twee dagen daarna op sleeptouw genomen en de hele omgeving laten zien! Van zijn pakhuizen waar hij kippenpoten uit Nederland importeerde voor de verkoop in Maleisië (wie verzint het!?) tot de kostschool waar zijn zoon verbleef. Een geweldige ervaring! Op een van deze tochten kwamen we langs een dorpsmarkt waar o.a. beetlenut werd verhandeld. Dit blad gebruiken de mensen als een genotsmiddel door er de hele dag als een gek op te kauwen. Zo ook deze oude mevrouw met haar prachtige gehaakte mutsje. Haar mond en de rimpels daaromheen zijn rood gekleurd van de beetlenut (van haar ogen weet ik het niet ;-). Ik heb het ook geprobeerd, maar vrijwel direct uitgespuugd. Enorm bitter dat spul, niet erg lekker. Als ik dan al een genotsmiddel neem, dan liever een roseetje! Is ook rood, maar niet zo bitter ;-) Zie ook mijn blog "Mr Teo en zijn kippenhandel" over deze leuke ontmoeting.