Een verdwaalde toerist!
Macau
Azië
ThijsVDenBurg
Een verdwaalde toerist!
Mijn voorgaande blogs zijn helaas niet meer aan mij gelinkt op de site. Ze zijn nog wel te vinden maar dat is even zoeken door de blogs heen. Aangezien het een doorlopend verhaal is ben ik aan het twijfelen om ze opnieuw te posten. Hoe denken anderen hierover? Alvast bedankt voor jullie reacties. Maar bij deze ook een nieuw stukje van de reis.
Een verdwaalde toerist!
A sick mind is a true delight.
Hong Kong is waar het vliegtuig zijn landingsgestel de grond laat raken. Van oudsher een handelsstad van de zeevaarders, nu een grote economische stad wat zichzelf een land op zich mag noemen. Het is even een omschakeling van India naar Hong Kong maar al snel is dit ook overwonnen. De tijd wordt gevuld met rondlopen tussen de gebouwen, de lichtkermis op de straten bekijken en de langste roltrap ter wereld nemen. Na een halve rit stappen we eraf want het duurt te lang voor een spring in het veld als ik. In het Soho van Hong Kong gaan we eten tussen de werknemers in pak, die met een gemaakte lach aan het ‘socialisen’ zijn alleen maar om een betere deal voor het bedrijf te krijgen. We bekijken nog een grote lichtshow die zich elke dag op de gebouwen afspeelt aan de overkant van de haven. Voor de rest kan Hong Kong op dit moment mij niet bekoren, waarschijnlijk een verkeerde timing. Terug kom ik hier nog eens dat is wel zeker. Maar nu besluiten we om één landje verder te gaan kijken. Een boottocht van 40 minuten brengt ons in Macau. Gedomineerd door de Portugezen in het verleden, nu nog overal zicht- en merkbaar. Alles staat in het Chinees en Portugees aangegeven. Koloniale gebouwen en Christelijke kerken zijn overal te vinden. Ik heb altijd al een oude bibliotheek zoals in de films willen bezoeken, metershoge oude kasten vol met boeken, trappen overal en een donkere literaire sfeer. Deze bibliotheek kwam nog het dichtste bij wat ik zou willen zien. Bestaande uit twee hoge kamers gevuld met oude vergeelde literaire meesterwerken en ander proza. De vaal gekleurde stoffen kaften steken sterk af tegen de zwart gebeitste houten wandkasten en leestafels. Helaas was het niet geoorloofd om foto’s te nemen waardoor ik mijn gevoel van bewondering en genot alleen maar met woorden kan beschrijven.
Maar waar Macau echt om bekend staat is dat het een tweede Las Vegas is en over een jaar of tien dit zeker gaat overtreffen. Het mist dan wel het Amerikaanse showelement maar de casino’s zijn nu al enorm. In de ‘Grand Lisboa’ bekijken we de gratis dansshows die op worden gevoerd door danseressen die een ‘Moulin Rouge’ uiterlijk en gevoel moeten vertolken. Helaas hebben ze niet de beste performers uitgezocht. In de maat blijven is voor enkelen erg moeilijk alsook het onthouden van de pasjes. Met scheve blikken wordt er naar elkaar gekeken wat de volgende beweging moet zijn. Vervelend voor hen, ik vind het hilarisch, de Chinees maakt het allemaal niet uit want er staan Westerse vrouwen op het podium. Ook de Playboy-bunny’s moeten in Macau aanwezig zijn en we gaan naar de ‘Sands’ om konijntjes te schieten. Helaas was er geen bunny te zien, daarentegen waren de shows wel goed, strak en professioneel. Ik heb in ieder geval genoten van Macau. Oh is er ook nog gegokt? Jawel. Is er ook nog gewonnen? Ik dacht het van niet.
Foto's
