Om nog even door te gaan op mijn verhaal van gisteren over het Barakat House, waar jullie de buitenzijde van hebben kunnen zien, heb ik hier een stukje van de eerste verdieping. Als je via de hyper moderne trap omhoog loopt (je ziet de contouren daarvan nog een beetje door het raam heen), kom je eerst langs een originele sniper barricade met tientallen, zo niet honderden zandzakken en twee ‘kijkgaten’ van ongeveer dertig centimeter breed. Daarna dwaal je door lege kamers, waar de stilte veelzeggend is. Hier gaan je gedachten genadeloos met je op de loop en kun je je niet bedwingen om de vele mortierinslagen en kogelgaten in de muren, even aan te raken met je vingers.
De contrasten in het pand zijn groot, net zoals het in heel Beiroet soms moeilijk is om alles te bevatten. Op de bovenste etage zit namelijk een schildersatelier van een jonge kunstenaar en daarnaast was er een artistieke expositie van een paar dames over kledingstoffen.
Loop je daarna weer naar beneden, dan zie je op de begane grond heel veel oude kleine zwart wit pasfoto’s van inwoners van de stad, ten tijde van de jaren zeventig. Er zat toen een fotozaakje in het pand en tijdens de renovatie zijn ze tussen al het puin teruggevonden. Een stuk of vijf zijn opgeblazen tot een heel groot formaat en hangen voor de ramen. Het geeft de geschiedenis van dit gebouw een gezicht en als je naar Beiroet gaat, dan mag een bezoek aan het Barakat House niet ontbreken. Ze doen hun best om vaker open te zijn, vandaar de culturele en artistieke exposities op de andere etages. Toegang tot dit bijzondere pand is geheel gratis.